Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ 185η
ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ 2015
Πρὸς τὸν Ἱερὸ Κλῆρο καὶ τὸν εὐσεβῆ Λαὸ
τῆς
καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Ἀδελφοί
μου ἀγαπητοί,
Ὁ
ἀναστὰς Κύριος, ὁ ἥλιος τῆς δικαιοσύνης ἀνέτειλε σήμερα καὶ ὁλόκληρη τὴν πλάση
ἐφώτισε. Ἀναστήθηκε ὁ Χριστὸς καὶ ἐλευθέρωσε τὸν Ἀδὰμ καὶ τὴν Εὔα ἀπὸ τὰ δεσμὰ
τοῦ θανάτου καὶ κατὰ συνέπεια ὅλο τὸ ἀνθρώπινο γένος.
«Χριστὸς ἀνέστη, καλὸ
Πάσχα!»
Αὐτὲς
οἱ εὐχὲς οἱ ὁποῖες δεσπόζουν ἀπὸ σήμερα στὰ χείλη, φωτίζουν τὰ πρόσωπα καὶ τὶς
καρδιές, συμπυκνώνουν τὸ μεγαλύτερο γεγονὸς τῆς ἱστορίας καὶ τὶς συνέπειές του
γιὰ τὸν καθένα μας.
Στὴν
Παλαιὰ Διαθήκη ἡ λέξη Πάσχα χρησιμοποιεῖται γιὰ νὰ περιγράψει τὴν Ἔξοδο τῶν
Ἰσραηλιτῶν ἀπὸ τὴν δουλεία πρὸς τὴν ἐλευθερία, ἀπὸ τὴν γῆ τῆς Αἰγύπτου στὴν γῆ
τῆς Ἐπαγγελίας. Ἂν θέλουμε λοιπὸν νὰ γιορτάσουμε καὶ μεῖς ἀληθινὸ Πάσχα δὲν
πρέπει νὰ περιοριστοῦμε στὸ ἐξωτερικὸ σκηνικὸ τῆς γιορτῆς, ἀλλὰ νὰ βιώσουμε τὸ
βαθύτερο νόημα καὶ μήνυμά της.
Ἡ
Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ὑπῆρξε καὶ γιὰ μᾶς μιὰ διάβαση, ἕνα Πάσχα∙ σὲ μιὰ ἄλλη
μορφὴ ζωῆς, δυνάμεως, δόξης, ποὺ ἀκτινοβολεῖ στὸ σύμπαν, ποὺ φωτίζει τὰ πάντα
μὲ ἐλπίδα.
Ἡ
εὐχὴ καλὸ Πάσχα δείχνει καὶ γιὰ τὸν καθένα μιὰ πορεία ποὺ πρέπει νὰ
ἀκολουθήσουμε. Νὰ ἐπιχειρήσουμε μιὰ ἔξοδο ἀπὸ τὸ χῶρο τοῦ φόβου καὶ τῆς
ἀποκαρδιώσεως στὴν περιοχὴ τῆς ἐλπίδος.
Ἡ
Μεγάλη Ἑβδομάδα μᾶς θύμισε φθόνους, δολοπλοκίες, μηχανοραφίες, ἀσύλληπτες
μικρότητες τῶν ἀρχόντων τοῦ κοινωνικοπολιτικοῦ κατεστημένου τῆς ἐποχῆς. Αὐτὴ ἡ
Ἑβδομάδα ὅμως ἀποκάλυψε ὄτι ὁ Χριστὸς δὲν ἔχει ὑποσχεθεῖ στοὺς φίλους του μιὰ
ζωὴ χωρὶς Σταυρό, ἀλλὰ μιὰ ζωὴ στὴν ὁποία ὁ Σταυρὸς μεταμορφώνεται σὲ Ἀνάσταση.
Τὸ
μήνυμα τῆς Ἐλπίδος ἀπευθύνεται στὸν ἄνθρωπο τῆς κάθε ἐποχῆς καὶ μαρτυρεῖ τὴν
ἀνεξάντλητη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος, παρὰ τὶς θανατηφόρες ἐνέργειες τῶν
ἀνθρώπων, μᾶς καλεῖ συνεχῶς στὴ ζωὴ καὶ στὸν κόσμο τῆς Ἀναστάσεως.
Ἡ δεύτερη κατεύθυνση ἐξόδου εἶναι ἀπὸ
τὰ τέλματα τοῦ ψεύδους, στὰ ὑψίπεδα τῆς ἀλήθειας.
Ζοῦμε
σὲ μιὰ κοινωνία, ὅπου δεσπόζει τὸ συστηματικὸ καὶ ὁργανωμένο ψέμα ποὺ
ἐξυπηρετεῖ σκοπιμότητες καὶ συμφέροντα.
Τὸ
μήνυμα αὐτῶν τῶν ἡμερῶν τοῦ Πάσχα εἶναι ἡ νίκη τῆς ἀλήθειας πάνω στὸ ψέμα. Νὰ
μὴν παρασυρθοῦμε ἀπὸ τὸ ψέμα τῆς ἐποχῆς, ἀλλὰ νὰ εἴμαστε ἀληθινοὶ ἀπέναντι στὸν
ἑαυτό μας, στοὺς συνανθρώπους μας, ἀπέναντι στὸ Θεό. Εἶναι ο μόνος τρόπος νὰ
τὸν λατρεύσουμε ἀληθινά. «Ἐν Πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ».
Ἡ
τρίτη ἔξοδος ποὺ καλούμεθα νὰ ζήσουμε εἶναι τὸ πέρασμα ἀπὸ τὴ μοναξιὰ στὴν ἐν
Χριστῷ κοινωνίᾳ.
Ἡ
κόπωση, ἡ δυσπιστία, ἡ πικρὴ γεύση τῆς ζωῆς μᾶς ὁδηγοῦν σ’ ἕναν ἀπομονωτισμό.
Στριφογυρίζουμε γύρω ἀπὸ τὸν ἑαυτό μας, τὰ προβλήματά μας, τὶς ἀδυναμίες μας.
Μὲ τὴν ἀναστάσιμη ἐλπίδα χρειάζεται νὰ ἐπιχειρήσουμε μιὰ ἔξοδο ἀπὸ τὸ φρούριο
τοῦ ἐγὼ στὴ συνάντηση μὲ τὸν συνάνθρωπο, γιὰ τὴν πραγματοποίηση τῆς κοινωνίας
μέσα στὴν Ἐκκλησία.
Μέσα
στὴν ἀναστάσιμη ἀτμόσφαιρα νὰ διαλυθοῦν τὰ σύννεφα τῆς δυσαρέσκειας, ποὺ
σκιάζουν τὶς ἀνθρώπινες σχέσεις. Νὰ σεβαστεῖ ὁ ἕνας τὴν ἰδιαιτερότητα τοῦ ἄλλου
καὶ νὰ μὴν γίνονται οἱ θρησκεῖες ἕρμαια τοῦ φανατισμοῦ καὶ τῆς τρομοκρατίας,
μέσα προβολῆς βίας καὶ προσχήματα προκλήσεως πολέμων, καταστροφῆς, διωγμῶν,
ὑποτιμήσεως καὶ εὐτελισμοῦ τῆς ἀξίας τοῦ ἀνθρώπου, ὅπως συμβαίνει αὐτὴ τὴν
περίοδο στὸν χῶρο τῆς Μέσης Ἀνατολῆς.
Ἀδελφοί, ἡ Ἐκκλησία
μᾶς καλεῖ διὰ τῶν ὑμνογράφων της «συγχωρήσωμεν πάντα τῇ ἀναστάσει καὶ ἀλλήλους
περιπτυξώμεθα» νὰ γίνουμε ἄνθρωποι μὲ πασχαλινὸ ἦθος, τέκνα τοῦ ἀνεσπέρου φωτὸς
τῆς Ἀναστάσεως, κοινωνοὶ θείας φύσεως.
Διάπυρος πρὸς τὸν Ἀναστάντα Κύριον
εὐχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
Ο ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ
ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ