Το πρώτον Αναστάσιμον εωθινόν δοξαστικόν ιδιόμελον.
Ποίημα Λέοντος βασιλέως του σοφού. Ήχος Α'
Εις το όρος τοις Μαθηταίς επειγομένοις, δια την
χαμόθεν έπαρσιν, επέστη ο Κύριος. Και προσκυνήσαντες αυτόν και την δοθείσαν
εξουσίαν, πανταχού διδαχθέντες, εις την υπ” ουρανόν εξαπεστέλλοντο, κηρύξαι την
εκ νεκρών Ανάστασιν , και την εις Ουρανούς αποκατάστασιν, οίς και
συνδιαιωνίζειν, ο αψευδής επηγγείλατο, Χριστός ο Θεός, και Σωτήρ των ψυχών
ημών.
Στους μαθητές Του, που κατά την παραγγελία Του πήγαν
βιαστικά στο βουνό της Γαλιλαίας, επειδή από τα χαμηλά θα ανέβαινε πια στον
ουρανό, εμφανίσθηκε ανάμεσά τους ο Κύριος. Αφού λοιπόν Τον προσκύνησαν και
διδάχθηκαν από παντού δηλαδή και από τα γεγονότα και από την διδασκαλία Του πως
έχει πλέον λάβει όλη την εξουσία Εκείνος, έλαβαν την αποστολή να κηρύξουν τον
Λόγο Του σε όλη τη γη που βλέπει ο ήλιος και σκεπάζει ο ουρανός, δηλαδή την
ανάστασή Του εκ των νεκρών και την άνοδό Του στον ουρανό, όπου και πάλι έλαβε
τη θέση Του ως Θεός. Σε αυτούς μάλιστα υποσχέθηκε ο Χριστός και Θεός μας, ο
αψευδής Σωτήρας των ψυχών μας, πως θα είναι μαζί τους μέχρι της συντελείας των αιώνων.
Απόδοση Μοναχής Θεοδοσίας