ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΞΑΝΘΗΣ
ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ
ΞΑΝΘΗ 13-12-2015
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
«Η ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΗ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ»
Στὴ διάρκεια
ἑνὸς συμποσίου, μετὰ τὴν ἀναφώνηση κάποιου συνδαιτημόνος πὼς εἶναι «μακάριος
ἐκεῖνος ποὺ θὰ καθίσει στὸ τραπέζι τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ», ὁ Κύριος διηγήθηκε
τὴ σημερινὴ παραβολή, γιὰ νὰ φωτίσει ὁρισμένες πλευρὲς τοῦ μεγάλου αὐτοῦ
θέματος. Μὲ τὴν εἰκόνα τοῦ «μεγάλου δείπνου» ὁ Κύριος δείχνει ἀποκαλυπτικὰ ὅτι
τὸ κάλεσμα στὴ «βασιλεία τοῦ Θεοῦ» εἶναι μιὰ πρόσκληση σὲ χαρούμενη γιορτή.
Πρόσκληση σὲ
εὐφροσύνη. Κι αὐτὴ τὴ χαρὰ ἀρνεῖται ὅποιος περιφρονεῖ τὸ κάλεσμα. Στὴν ἐποχὴ
τοῦ Χριστοῦ τὸ πιὸ ζωντανὸ σύμβολο τῆς χαρᾶς ἦταν τὰ συμπόσια. Γι’ αὐτὸ ὁ
Κύριος προβάλλει ὡς σύμβολο τῆς βασιλείας Του τὸ δεῖπνο. Μιὰ ἀνάλογη εὐφροσύνη,
ἀλλὰ μὲ εὐρύτερες καὶ βαθύτερες διαστάσεις, περιμένει ὅποιον ἀποδέχεται τὴν
πρόσκληση καὶ εὐσυνείδητα ἐντάσσεται στὴν Ἐκκλησία Του, ποὺ εἶναι ἡ εἰκόνα και
τὸ σύμβολο τῆς βασιλείας Του.
Αὐτὴ ἡ
ἀγαλλίασις θὰ φθάσει στὸ κορύφωμα καὶ τὴν πληρότητά της στὸ «δεῖπνον τὸ μέγα»,
στὸ ἑσπέρας τοῦ κόσμου, μετὰ τὴ δύση τῆς ἐδῶ ζωῆς μας, ὅταν θὰ παρακαθήσουμε
καὶ θὰ συνομιλήσουμε «πρόσωπο πρὸς πρόσωπο» μὲ τὸν Κύριο τοῦ παντός.
Οἱ
προσκεκλημένοι τῆς παραβολῆς στὸ εὐγενικὸ κάλεσμα ποὺ τοὺς γίνεται ἀπαντοῦν μ’
ἕναν τρόπο ἀπροσδόκητο. Οὔτε κἂν λένε «εὐχαριστῶ». «Ἀγρὸν ἠγόρασα καὶ ἔχω
ἀνάγκην ἐξελθεῖν καὶ ἰδεῖν αὐτόν.» Κατεπείγουσα «ἀνάγκη»! Μήπως τυχὸν φύγει τὸ
χωράφι. «Ζεύγη βοῶν ἠγόρασα πέντε, καὶ πορεύομαι δοκιμάσαι αὐτά». Καλά, ἀφοῦ τὰ
ἀγόρασες πιά, τί τὸ ἐπεῖγον νὰ πᾶς εἰδικὰ τὴν ὥρα τοῦ δείπνου νὰ τὰ δοκιμάσεις;
Οἱ δυὸ αὐτοί, νοιώθοντας ἴσως τὴν ἀγένειά τους προσθέτουν μετὰ τὴν πρόφαση ποὺ
ἐπικαλοῦνται, «ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον», σὲ παρακαλῶ, συγχώρεσε τὴν
ἀπουσία μου. Ὁ τελευταῖος πιὸ ἀπότομα ἀναγγέλει: «Γυναῖκα ἔγημα, καὶ διὰ τοῦτο
οὐ δύναμαι ἐλθεῖν».
Στὸ τελευταῖο
τμῆμα τῆς παραβολῆς ὁ οἰκοδεσπότης δίνει ἐντολὴ στὸν ὑπηρέτη του νὰ ὁδηγήσει
στὸ δεῖπνο τοὺς κατατρεγμένους τοῦ κόσμου. Τὸν στέλνει νὰ ὁδηγήσει στὸ ἀρχοντικό
Του αὐτοὺς ποὺ δὲν περιμένουν μιὰ τέτοια τιμή. Ἔτσι ἡ παραβολὴ δείχνει ὅτι ἡ
πρόσκληση τοῦ Θεοῦ στὴ Βασιλεία Του παραμένει κατ’ ἐξοχὴν πρόσκληση Χάριτος.
Αὐτοὶ ποὺ τελικὰ συγκεντρώνονται ἀπὸ τοὺς δρόμους καὶ τὶς ἀγορὲς δὲν εἶχαν
καμιὰ πιθανότητα νὰ δεχθοῦν τέτοια εὔνοια. Ἡ πρόσκλησή τους ὀφείλεται στὴν
ἁπλωχεριὰ καὶ τὴ φιλόξενη διάθεση τοῦ οἰκοδεσπότη.
Πλησιάζουν τά
Χριστούγεννα καί ἡ Ἐκκλησία μᾶς καλεῖ στό δεῖπνο τῆς Θείας Εὐχαριστίας. Ἄς μήν
ἀρνηθοῦμε τήν πρόσκληση Ἀδελφοί.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ