Σελίδες

Τετάρτη 31 Μαΐου 2017

ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗΤΟΣ ΣΤΟΝ ΘΕΟ

Είσαι πολύ αγαπητός στον Θεό

Το χαμόγελο είναι μεταδοτικό. Έχεις ποτέ προσέξει πώς ομορφαίνει ένας χώρος όταν μπαίνει μέσα κάποιος που πάντα χαμογελά, είναι πάντα χαρούμενος και κάθε φορά χαιρετά με ζεστασιά τους άλλους; Τι καλύτερο δώρο μπορείς να δώσεις στον διπλανό σου από ένα ειλικρινές χαμόγελο;

Πριν από πολλά χρόνια, πήρα ένα μονοπάτι που προχωρούσε βαθιά σε ένα δάσος του Όρεγκον, όταν είδα ξαφνικά μπροστά μου έναν νεαρό καθισμένο πάνω σε ένα κούτσουρο. Η αφετηρία του μονοπατιού απείχε κάπου τέσσερα μίλια από το σημείο και μου φάνηκε παράξενο που βρήκα αυτόν τον άνθρωπο μόνο, τόσο βαθιά μέσα στο δάσος. Ήταν τόσο βυθισμένος στις σκέψεις του, που αισθάνθηκα την ανάγκη να του ζητήσω να με συγχωρέσει που τον ξάφνιασα. Κάτι είπα για την ομορφιά της θείας δημιουργίας και τον ρώτησα αν ήθελε να μοιραστούμε το κολατσιό και τον καφέ μου. Κάθισα στο κούτσουρο δίπλα του, άνοιξα το σακίδιό μου και του έδωσα το μισό από το φαγητό μου.

Αποτέλεσμα εικόνας για καθισμενος σε κουτσουρο

Μετά από λίγο, στράφηκε προς το μέρος μου, μου έδειξε ένα περίστροφο και μου είπε ότι είχε έρθει στο απομακρυσμένο αυτό σημείο για να αυτοκτονήσει. Μάλιστα όταν εμφανίστηκα με τη μακριά γενειάδα μου, τα μακριά μαλλιά και το μαύρο ράσο μου, νόμιζε ότι ήμουν ένας άγγελος σταλμένος από τον Θεό. Προσευχόταν λέει να τον συγχωρήσει ο Θεός γι’ αυτό που ετοιμαζόταν να κάνει.

Τον διαβεβαίωσα ότι είχα σάρκα και οστά και ότι δεν ήμουν άγγελος. Πρόσθεσα όμως ότι με έστελνε ο Θεός με ένα μήνυμα γι’ αυτόν. Το μήνυμα έλεγε ότι ήταν πολύ αγαπητός στον Θεό και ότι η περίοδος αυτή της απελπισίας γρήγορα θα περνούσε.

Μου έδωσε το περίστροφό του, το οποίο έβαλα στο σακίδιό μου, και κουβεντιάσαμε πολλή ώρα για τη ζωή του.

Για πολλά χρόνια αναρωτιόμουν ποια κατεύθυνση άραγε να πήρε ο άνθρωπος αυτός μετά από τη συνάντησή μας στο δάσος. Αναρωτιόμουν ακόμη τι θα είχε συμβεί αν συνέχιζα τη πεζοπορία χωρίς να σταθώ να τον χαιρετίσω, χωρίς να του προσφέρω ένα χαμόγελο και μισό σάντουιτς.

Κάθε φορά που παραμερίζουμε τον εαυτό μας και βάζουμε μπροστά τον Χριστό, γινόμαστε δικοί Του αγγελιοφόροι.


Πηγή: Μικρά εωθινά, Γέροντος Τρύφωνος του Βάσον, εκδ. Εν πλω, 2017 σελ.9-11.