ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 2017 ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΞΑΝΘΗΣ

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 206η

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2017

Πρός τόν Ἱερό Κλῆρο καί τόν εὐσεβῆ Λαό

τῆς καθ΄ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

«Δεῦτε ἴδωμεν πιστοί, ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός»

Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί,

Χριστούγεννα σήμερα, γιορτή τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου μᾶς καλεῖ ἡ Ἐκκλησία μας νά δοῦμε, νά ἀναζητήσουμε ποῦ γεννήθηκε ὁ Χριστός.

Ἐνώ τρέχουμε στούς καθημερινούς ρυθμούς τῆς ζωῆς μας γιά νά προλάβουμε νά κάνουμε πολλά, ἡ πρόσκληση τῆς Ἐκκλησίας εἶναι νά σταματήσουμε γιά λίγο, νά δοῦμε τόν τόπο τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ, τήν πόλη Βηθλεέμ, τό Σπήλαιο, τήν Φάτνη, τούς ποιμένες, τά ζῶα, τόν ἀστέρα. Νά ἀκούσουμε τόν ἀγγελικό ὕμνο τῶν Χριστουγέννων «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη». Νά δοῦμε πέρα ἀπό τήν καθημερινότητά μας, ἀπό τά τρέχοντα, τά ἐφήμερα, νά δοῦμε αὐτά πού μένουν, τά ἱερά, τά μεγάλα γεγονότα τῶν Χριστουγέννων, γιά νά ἔχουμε μία καθαρή εἰκόνα τῆς ὑπάρξεως, τῆς πορείας καί τοῦ ἀνθρώπινου προσανατολισμοῦ μας.

Εἶναι γνωστές οἱ ἐμπειρίες, τά βιώματα καί τά αἰσθήματα ὅλων μας γιά τήν σημερινή μας ζωή, ἡ ὁποία σιγά σιγά ἀλλοιώνεται καί χάνει τήν ἁπλότητα καί τήν ὀμορφιά της.

Εἶναι συνηθισμένο σήμερα νά μή δίνεται προσοχή στήν ποιότητα, στήν ὀμορφιά καί στήν ἀλήθεια τῆς ζωῆς.

Στήν ἐποχή μας ἐνδιαφέρον ἔχουν ἡ ἀλαζονεία, ἡ ὑπερβολή, τά ἀκραῖα φαινόμενα, οἱ προκλητικές διαφημίσεις. Μέσα σέ αὐτή τήν ἀτμόσφαιρα ἡ Ἐκκλησία τήν γιορτή τῶν Χριστουγέννων μᾶς προσκαλεῖ νά ἀνοίξουμε τά μάτια μας, νά δοῦμε, νά διερωτηθοῦμε, νά προβληματιστοῦμε, τί δέν ἔχουμε, τί μᾶς λείπει, τί χάνουμε, τί ζητοῦμε ἀπό τήν ζωή μας. Μᾶς λείπει ἡ ἁπλότητα, ἡ ταπείνωση, ἡ αὐθεντικότητα τῆς ζωῆς. Ζοῦμε χωρίς τήν ἀγάπη, χωρίς τόν σεβασμό στόν ἄνθρωπο, στά παιδιά, στήν οἰκογένεια, στό περιβάλλον, γενικά στήν ἀνθρώπινη κοινωνία.

Δέν δίνουμε τόπο, κατάλυμα γιά τόν Χριστό στή ζωή μας, τόν διώχνουμε, γι’ αὐτό γίνεται ἡ ζωή μαρτυρική, χωρίς ἀγάπη κατανόηση εἰρήνη.

 Ὁ Θεός Λόγος ἦρθε σ’ ἐμᾶς, στόν πλανήτη μας, ὡς τό φῶς, ὁ φίλος, ὁ μόνος Σωτῆρας καί συμπαραστάτης μας γιά νά μήν εἴμαστε μόνοι, μοναχικοί, ἔρημοι, ἀβοήθητοι, ἀπελπισμένοι, χαμένοι.

Ἦρθε γιά νά ἔχουμε δρόμους καί ὁρίζοντες ἀνοιχτούς, νά προοδεύουμε, νά προχωροῦμε νά ἐλευθερωνόμαστε, νά ζοῦμε ἐλεύθερα καί αὐθεντικά ἀπό τώρα.

Αὐτά εἶναι τά διαχρονικά, τά σύγχρονα, τά ἐπίκαιρα Χριστούγεννα. Ὁ Χριστός ἐνσαρκώνεται, ἐνανθρωπίζεται, γίνεται ἀληθινός ἄνθρωπος, ὁ ἀληθινός Θεός, ὁ Θεάνθρωπος.

Μοιράζεται μέ ἐμᾶς τήν φτώχεια, τήν ἀνέχεια, τήν ἐρημιά, τήν κακία, τήν ἐχθρότητα, τά μίση καί τά πάθη.

Ὅλα αὐτά Ἐκεῖνος τά παίρνει, τά μοιράζεται μαζί μας, ἀλλά τά μεταμορφώνει σέ χαρά, σέ γιορτή, σέ πανηγύρι.

Ὅμως ἀδελφοί, ὁ σημερινός ἄνθρωπος ἔχει διάθεση νά δεῖ ποῦ γεννήθηκε ὁ Χριστός;

Προγραμματίζουμε τά Χριστούγεννα πού θά πάμε, τί θά φάμε, σέ ποιό κέντρο θά διασκεδάσουμε, τί δῶρα θά κάνουμε. Πόσοι ἀπό τούς χριστιανούς πᾶμε στήν Ἐκκλησία, πόσοι μέ φόβο Θεοῦ, πίστη καί ἀγάπη κοινωνοῦμε τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων, πόσοι βιώνουμε τό μήνυμα τῆς ἀγάπης;

Φωτισμένα δέντρα, φωτισμένοι δρόμοι, φωτισμένες πλατεῖες ἀλλά χωρίς φῶς καί ζεστασιά στήν ψυχή μας. Καιρός καί ἀνάγκη ἐπιτακτική εἶναι νά Τόν ἀναζητήσουμε τόν Ἐνανθρωπήσαντα Κύριο καί Θεό, νά τόν βάλουμε στήν καρδιά μας, στήν ζωή μας, στήν οἰκογένειά μας, στό σχολεῖο μας, στήν κοινωνία μας γιά νά νιώσουμε τήν χαρά, τήν ζεστασιά, τήν εἰρήνη τῆς γιορτῆς τῶν Χριστουγέννων.

Διάπυρος πρός τόν τεχθέντα Κύριον εὐχέτης

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

Ο ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ

ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ