ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΠΑΣΧΑ 2018

Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ 210^η

ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ 2018 

Πρὸς τὸν Ἱερὸ Κλῆρο καὶ τὸν εὐσεβῆ Λαὸ

τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί, Χριστός Ἀνέστη,

Εὐφρόσυνος καί φωτεινή ἀνέτειλε καί πάλι ἡ Ἁγία ἡμέρα τοῦ Πάσχα καί σκορπίζει χαρά, παρηγοριά, ἀγαλλίαση καί ἐλπίδα σέ ὅλους τούς πιστούς, παρά τήν ἐπικρατοῦσα ἀνά τόν κόσμο βαρειά ἀτμόσφαιρα ἐξ’ αἰτίας τῆς πολυδιάστατης κρίσης μέ ὅλες τίς ἐπιπτώσεις της στήν καθημερινή ζωή τῆς ἀνθρωπότητας.

Ἡ ἀγγελία τῆς Ἀναστάσεως ἀπό τίς Μυροφόρες στούς Μαθητές τοῦ Χριστοῦ θεωρήθηκε παραλήρημα.

Στήν ἐποχή μας τό μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως ἀκούγεται καί πάλι παραλήρημα γιά τούς ὀρθολογιστές. Αἰῶνες τώρα ἀπό τήν πρώτη ἐκείνη ἱστορική στιγμή ἡ ἀνθρωπότητα σκοντάφτει πάνω στήν «πέτρα τοῦ σκανδάλου», πού ἄλλους ἐκτοξεύει στά ὕψη τῆς πίστεως καί ἄλλους θρυμματίζει στόν πυρετό τῆς ἀπιστίας.

Κρίνει τόν κόσμο ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, χωρίζει τόν κόσμο καί ἔχει ἀπό τήν μία μεριά τούς ἀφοσιωμένους φίλους τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ καί ἀπό τήν ἄλλη τούς φανατισμένους ἐχθρούς.

Ὁ Χριστός ἀναστήθηκε καί μᾶς ὑποσχέθηκε ὅτι θά εἶναι μαζί μας μέχρι τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος, ὁ φίλος, ὁ ἀδελφός, ὁ θεραπευτής ὁ χορηγός παντός ἀγαθοῦ.

Ἐάν ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ἀφοροῦσε μόνο Αὐτόν, ἡ σημασία της θά ἦταν μηδαμινή. Ἀλλά ὁ Χριστός συνανέστησε καί ὅλο τό ἀνθρώπινο γένος. Βροντοφωνεῖ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος στόν Κατηχητικό του λόγο «Ἀνέστη Χριστός καί νεκρός οὐδείς ἐν τῷ μνήματι, Χριστός ἐγερθείς ἐκ νεκρῶν ἀπαρχή τῶν κεκοιμημένων ἐγένετο». Καταδικάσαμε ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι σέ θάνατο τόν Χριστό καί ὁ Χριστός μέ τήν Ἀνάστασή Του μᾶς «καταδικάζει»στήν ἀθανασία. Θελήσαμε νά κάνουμε τόν Θεό θνητό καί Ἐκεῖνος μᾶς κατέστησε ἀθανάτους.

 Ὁ κόσμος ὁ μακράν τοῦ Χριστοῦ προσπαθεῖ νά συσσωρεύσει ὑλικά ἀγαθά γιατί σ’ αὐτά στηρίζει τήν ἐλπίδα τῆς ζωῆς του γιατί ἔτσι πιστεύει ὅτι θά ὑπερβεῖ τήν φθορά καί τόν θάνατο. Ὅμως, ἡ ζωή κερδίζεται στήν ἕνωσή μας μέ τόν Ἀναστάντα Χριστό. Διά τῆς Ἀναστάσεως ὑπερβαίνουμε τήν θλίψη, τόν πόνο καί ὅλα τά δεινά τῆς ζωῆς.

Ὁ Ἀναστάς Κύριος στήν πρώτη ἐμφάνιση Του στούς μαθητές του ἀπευθύνει τόν χαιρετισμό «εἰρήνη ὑμῖν». Δυστυχῶς τό πολυπόθητο αὐτό ἀγαθό λείπει ἀπό τόν κόσμο μας. Κραυγές καί ἀπειλές τοῦ πολέμου βομβαρδισμοί προσφυγιά, θάνατοι, πνιγμοί στή Μεσόγειο ἀνθρώπων πού προσπαθοῦν νά σωθοῦν ἀπό τήν φρίκη τοῦ πολέμου, ὀρφάνια εἶναι ἡ εἰκόνα τοῦ κόσμου.

Ὑπάρχουν ἄνθρωποι πού πιστεύουν ὅτι μποροῦν νά λύσουν τίς διαφορές τους μέ τήν ἐκδικητικότητα καί τόν ἀφανισμό τοῦ διαφορετικοῦ. Ἔτσι ὅμως δέν ἐπιλύονται τά προβλήματα τῶν ἀνθρώπων, γιατί τό κακό νικᾶται μέ τό ἀγαθό καί μόνο, μέ τόν σεβασμό, τήν τιμή καί τήν ἀναγνώριση τῶν δικαιωμάτων τοῦ ἄλλου.

Μέσα στόν κόσμο τοῦ παραλόγου ἐμεῖς οἱ ὀρθόδοξοι Χριστιανοί καλούμεθα νά δώσουμε τήν καλή μαρτυρία τῆς ἀγάπης καί προσφορᾶς πρός τόν συνάνθρωπο.

Ἡ συμμετοχή στήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ εἶναι πραγματική μόνο στόν βαθμό πού καθρεπτίζεται στίς ἀνθρώπινες σχέσεις στό πρόσωπο τοῦ μικροῦ, τοῦ ἀδύνατου, τοῦ φτωχοῦ, τοῦ ἀρρώστου, τοῦ ἀδικημένου, τοῦ ἁμαρτωλοῦ ἀδελφοῦ γιά τόν ὁποῖο ὁ Χριστός ἔπαθε.

Εὔχομαι ἀδελφοί ὁ Ἀναστάς Κύριος νά χαρίζει στόν λαό μας καί στόν κόσμο ὁλόκληρο τήν ὑγεία, τήν εἰρήνη, τήν χαρά, τόν φωτισμό καί νά ἐκπληρώνει ὅλα τά πρός σωτηρίαν αἰτήματα.

Διάπυρος πρὸς τὸν Ἀναστάντα Κύριον εὐχέτης

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

Ο ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ

ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ