ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΞΑΝΘΗΣ
ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ
ΞΑΝΘΗ 10-02-2019
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
«Η ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΑΠΑΙΤΗΣΗ»
Ἔχουμε
συνηθίσει στήν ἐποχή μας ν΄ ἀκοῦμε, γιά διεκδικήσεις, γιά ἀγῶνες… Γενιές καί
γενιές μεγάλωσαν γαλουχημένες μέ τήν προοπτική τῆς διαρκοῦς ἀπαίτησης.
Μιά δοκιμαζόμενη
μάνα ἔχει ὡς θέμα τό σημερινό Εὐαγγέλιο, ἀλλά καί τόν τρόπο πού αὐτή διεκδίκησε
καί πέτυχε τή λύση στό πρόβλημά της ἀπό τόν Χριστό. Μιά Χαναναία, δηλαδή
εἰδωλολάτρισσα ἀπό τή Φοινίκη, οὔτε κἄν Ἰσραηλίτισσα, προστρέχει στόν Χριστό
καί, ἐμποδιζόμενη ἀπό τή διαφορά θρησκείας, δέν τολμᾶ νά τόν πλησιάσει, παρά
μόνο ἀπό μακριά φωνάζει καί ζητᾶ τό ἔλεός Του.
Οἱ μαθητές,
λίγο ἀπό συμπάθεια γιά τό πρόβλημά της, λίγο ἐνοχλημένοι ἀπό τίς φωνές της,
παρακαλοῦν τόν Κύριο νά τῆς κάνει τή χάρη, ὥστε νά πάψει νά τούς ἀκολουθεῖ. Ὁ
Χριστός ὅμως, πού δέν ὑπακούει στίς σκοπιμότητες τῆς στιγμῆς, οὔτε περιορίζεται
ἀπό τήν ἀνθρώπινη συμβατικότητα, συμπεριφέρεται μέ σκοπό νά δώσει ἕνα μάθημα
στούς μαθητές του καί δι’ αὐτῶν στήν οἰκουμένη, ἀναδεικνύοντας τό πρόσωπο πού διεκδικεῖ.
Τί ζητοῦσε ἡ
Χαναναία; Νά τήν ἐλεήσει ὁ Χριστός γιά τήν ἄρρωστη κόρη της.
Τί κάνει ὅμως
ὁ Χριστός; Τήν παιδεύει! Θέλει ν’ ἀναδείξει τό στοιχεῖο τῆς ἐπιμονῆς στό αἴτημα
της, ὡς λυδία λίθο τῆς ἐπίμονης πίστης, τῆς βαθιᾶς πεποίθησης ὅτι ἐνσυνείδητα ἑξαρτόμαστε
ἀπό τόν Θεό.
Ἀλλά καί γιά
ἕναν ἄλλο λόγο. Γιά ν’ ἀναδείξει τήν ὑψοποιό, τήν παντοδύναμη ταπείνωση. Θέλει
νά δείξει πώς ἡ ὑπέρτατη δύναμη τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἡ δύναμη νά κατανικᾶ τόν
ἑαυτό του καί νά μπορεῖ νά ταπεινώνεται. Ὄχι γιά νά εὐτελίζεται, ἀλλά γιατί
ἔτσι, ἐλεύθερος ἀπό ἰδιοτέλεια καί ἐγωισμό, μπορεῖ νά βλέπει καθαρά τήν ἀλήθεια
καί νά προσανατολίζεται σωστά πρός τόν Πλάστη καί Δημιουργό του.
Τί συμβαίνει
μόλις παρουσιάσθηκαν ἀνάγλυφες στά ματιά ὅλων ἡ ἐπίμονη πίστη κι ἡ ταπείνωση
τῆς Χαναναίας; Ὁ Χριστός συντρίβεται! Δέν ἀντέχει ν’ ἀντισταθεῖ ἄλλο καί ξεσπᾶ:
«Ὧ γύναι, μεγάλη σου ἡ πίστις! Γεννηθήτω σοι ὡς θέλεις. Καί ἰάθη ἡ θυγάτηρ
αὐτῆς ἀπό τῆς ὥρας ἐκείνης»! Ὁ Θεός ὑποχωρεῖ, κάμπτεται, συμμορφώνεται στήν
ἀνθρώπινη ἀπαίτηση πού εἶχε ἐκφρασθεῖ τόσο δυναμικά, μέ ὅλες τίς προϋποθέσεις
τῶν πνευματικῶν νόμων. Κι ὁ ἄνθρωπος ὑποχρεώνει τόν Θεό νά κάνει ὑπακοή στή
θεία ἀγάπη καί φιλανθρωπία, καθώς τόν ἀντιγράφει στόν ἴδιο τρόπο μέ τόν ὁποῖο
Αὐτός τόν προσεγγίζει.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ