ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΞΑΝΘΗΣ ΔΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2022

 

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 244η

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2022

Πρός τόν Ἱερό Κλῆρο καί τόν εὐσεβῆ Λαό

τῆς καθ΄ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

 

Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί,

«Δεῦτε ἀγαλλιασώμεθα τῷ Κυρίῳ, τό παρόν μυστήριο ἐκδιηγούμενοι. Τὸ μεσότοιχον τοῦ φραγμοῦ διαλέλυται, ἡ φλογίνη ρομφαῖα τὰ νῶτα δίδωσι, καὶ τὰ Χερουβὶμ παραχωρεῖ τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς· κἀγὼ τοῦ παραδείσου τῆς τρυφῆς μεταλαμβάνω».

Μέ αὐτόν τόν ὕμνο τοῦ Ἑσπερινοῦ τῶν Χριστουγέννων ἀρχίζει ἡ μεγάλη γιορτή τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου, ἡ μητρόπολη τῶν ἑορτῶν ὅπως ὀνομάζει τά Χριστούγεννα ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος καί μᾶς καλεῖ ὑπερβαίνοντας τά γήινα καί τά φθαρτά νά θαυμάσουμε τήν σοφία, τήν δύναμη καί τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ.

Καμία καμπάνα δέν εἶναι πιό γλυκιά ἀπό τήν καμπάνα τῶν Χριστουγέννων, καμιά μουσική δέν συναρπάζει περισσότερο ἀπό τόν ὕμνο τῶν ἀγγέλων «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη», καμία ἐλπίδα δέν εἶναι τόσο παρήγορη ἀπό τήν εἴδηση τοῦ ἀγγέλου στούς ποιμένες. «Ἰδοῦ εὐαγγελίζομαι χαράν μεγάλην, ὅτι ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον Σωτήρ»῎

Σύμφωνα μέ τήν διδασκαλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς τρεῖς εἶναι οἱ ὑπερφυεῖς γεννήσεις τοῦ Θεοῦ Λόγου πού συμβαίνουν στίς τρεῖς διαστάσεις τοῦ χρόνου στό παρελθόν στό παρόν καί στό μέλλον.

Πρώτη ἡ κατά τήν θεία φύση Του γέννηση ἐκ τοῦ Πατρός ἀχρόνως πρό πάντων τῶν αἰώνων, «Θεός ἀληθινός ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ», ὅπως ὁμολογοῦμε στό σύμβολο τῆς πίστεως. Ἡ δεύτερη γέννηση, ἡ ἐνανθρώπιση, ὅταν ἦλθε τό πλήρωμα τοῦ χρόνου ἐκ πνεύματος Ἁγίου καί Μαρίας τῆς Παρθένου.

Σκηνή τοῦ οὐρανοῦ, οἱ κόλποι τοῦ Πατρός, σκηνή τῆς γῆς ἡ ἀγκάλη τῆς Μητρός.

  Ἔγινε ἄνθρωπος γιά νά κάνει τόν ἄνθρωπο κατά χάριν Θεό. Κατέβηκε στήν γῆ γιά νά ἀνεβάσει τόν ἄνθρωπο στόν οὐρανό λέει ὁ Μέγας Ἀθανάσιος.

Ὁ Ἄκτιστος κτίστηκε, ὁ Ὕψιστος ἔγινε ταπεινός ἄνθρωπος, ὁ Βασιλεύς ἔγινε ὑπηκοος, ὁ Ἄπειρος ἔγινε πεπερασμένος, ὁ Ἀχώρητος χώρεσε στά σπλάχνα τῆς Παρθένου, ὁ Ἀγενεαλόγητος ἀπόκτησε γενεαλογικό δέντρο, ὁ Ἄναρχος ἔλαβε ἀρχή, ὁ Πλούσιος πτώχευσε.

  Ἡ Τρίτη εἶναι ἡ προσωπική γέννηση. Ὁ Χριστός γεννάται μέσα στίς καρδιές τῶν φίλων Του Ἁγίων, Ὀσίων, Μαρτύρων, Ἀποστόλων, Ὁμολογητῶν, Ἐγκρατευτῶν, Ἀναχωρητῶν, Κηρύκων, Προφητῶν, Πατέρων, Διδασκάλων τῆς Ἐκκλησίας καί στίς καρδιές τῶν ἀγνῶν καί ταπεινῶν ἀνθρώπων.  

Τά Χριστούγεννα εἶναι ἀληθινά, ὁ Χριστός ἦρθε στή γῆ, ἀλλά ἐμεῖς πολλές φορές τά ζοῦμε ψεύτικα.

Φτιάχνουμε ψεύτικες φάτνες γιατί δέν ἀνοίγουμε τίς καρδιές μας νά γεννηθεῖ ἐκεῖ ὁ Χριστός. Στήνουμε ψεύτικα χριστουγεννιάτικα δέντρα, γιατί δέν ἔχει ριζώσει μέσα μας τό δέντρο τῆς πίστεως στόν σαρκωμένο Χριστό.

Φανταστεῖτε πεινασμένο νά βλέπει ψωμί, ἀλλά πίσω ἀπό τή βιτρίνα. Καλή ἡ βιτρίνα, ἀλλά κρύβει τόν Ἄρτο τῆς ζωῆς. Φανταστεῖτε τούς βοσκούς καί τούς μάγους νά στέκονται στήν εἴσοδο τοῦ σπηλαίου. Θαυμάζουμε τά ἐξωτερικά στοιχεῖα τῆς γιορτῆς ἀλλά δέν προχωροῦμε στό βάθος τοῦ σπηλαίου.

Βέβαια σάν ἄνθρωποι πού εἴμαστε ἔχουμε ἀνάγκη νά βλέπουμε καί τήν γιορταστική ἀτμόσφαιρα τῶν Χριστουγέννων, δρόμους στολισμένους, πλατείες, βιτρίνες φωταγωγημένες, νά καθίσουμε στό γιορταστικό τραπέζι, νά ἀνταλλάξουμε εὐχές, δῶρα, ἀλλά μέ τόν Χριστό πρῶτα στήν καρδιά μας, στήν ζωή μας καί μέ τήν ἀγάπη καί τόν σεβασμό πρός τήν ζωντανή εἰκόνα τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Θεοῦ, τόν συνάνθρωπο μας.

 

Διάπυρος πρός τόν τεχθέντα Κύριον εὐχέτης

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

Ο ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ

ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ