ΙΕΡΑ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΞΑΝΘΗΣ
ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ
ΞΑΝΘΗ 09-10-2022
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
«ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΘΑΝΑΤΟ»
Μιὰ
νεκρικὴ πομπὴ εἶναι μιὰ πορεία δακρύβρεχτη, ὁ τραγικὸς ἐπίλογος μιᾶς πάλης,
ὅπου ὁ θάνατος εἶναι ὁ νικητής. Οἱ ἁπλοϊκοὶ ἄνθρωποι, ποὺ ἀκολουθοῦν τὸ νεκρὸ
νέο τῆς Ναΐν καὶ τὴν συντετριμμένη μητέρα του, παρουσιάζονται σιωπηλοί. Ἀσφαλῶς
θὰ συνόδευαν μὲ βουβὰ δάκρυα συμπόνιας τοὺς γοεροὺς θρήνους τῆς μάνας. Τί ἄλλο
μποροῦσαν νὰ κάνουν;
Ὁ
ἄνθρωπος στέκει ἐμβρόντητος μπροστὰ στὸ θάνατο, ποὺ ἔρχεται σὲ μιὰ στιγμὴ καὶ
θέτει τέρμα σ’ αὐτὸ τὸ θαῦμα, ποὺ λέγεται ζωή. Ἀποτελεῖ γι΄ αὐτόν «φοβερώτατον
μυστήριον».
Τὸ
ἀνθρώπινο μυαλὸ τὸν ἀντικρύζει κατάπληκτο καὶ φωνάζει μαζὶ μὲ τὸν ἱερὸ
ὑμνογράφο: «Τί τὸ περὶ ἡμᾶς τοῦτο γέγονε μυστήριον; Πῶς παρεδόθημεν τῇ φθορᾷ
καὶ συνεζεύχθημεν τῷ θανάτῳ;».
Καὶ
τὰ πιὸ μεγάλα ἀνθρώπινα πνεύματα, ποὺ ἡ σκέψη τους ἦταν φωτεινὴ σὲ πλῆθος ἄλλα
ζητήματα, μπροστὰ στὸ θάνατο ἔμειναν ἄφωνα. Σὰν ἀφελῆ μικρὰ παιδιά, ποὺ στέκουν
μὲ ἀνοικτὸ τὸ στόμα μπροστὰ σὲ πράγματα δυσεξήγητα, ψέλλισαν λίγα λόγια, ἀλλὰ
δὲ μπόρεσαν νὰ εἰσδύσουν στὸ ἀπύθμενο μυστήριο τοῦ θανάτου.
Ὁ
ἄνθρωπος δὲ μπόρεσε μόνος του νὰ ξεδιαλύνει τὸ μυστήριο τοῦ θανάτου. Εὐτυχῶς
ὅμως ἔρχεται κάποιος Ἄλλος νὰ ρίξει φῶς.
Προκειμένου
νὰ βοηθήσει τὸν ἄνθρωπο νὰ ἀντιμετωπίσει τὸ θάνατο, ὁ Χριστὸς δὲν ἄρχισε
φιλοσοφικὲς συζητήσεις καὶ δὲν ἀράδιασε συλλογισμοὺς καὶ ἐπιχειρήματα
ἀνθρώπινα. Στάθηκε πρὶν ἀπ’ ὅλα δίπλα στὴν ἀνθρώπινη καρδιά, ποὺ πονοῦσε γιὰ τὸ
νεκρὸ παιδὶ καὶ πόνεσε κι Αὐτὸς μαζί της.
Ὁ
Ἰησοῦς «ἐσπλαχνίσθη» τὴν πληγωμένη ἀπ’ τὸ χαμὸ τοῦ παιδιοῦ της μητέρα∙ μὲ
στοργὴ καὶ ἀγάπη τῆς ἀπηύθυνε τὸ «μὴ κλαῖε». Δὲν περιορίστηκε ὅμως στὰ
παρηγορητικὰ λόγια. Μὲ δύναμη καὶ ἐξουσία θεϊκὴ εἶπε στὸ νεκρό: «νεανίσκε, σοὶ
λέγω, ἐγέρθητι». Κι ἐκεῖνος ξύπνησε σὰν ἀπὸ ὕπνο ἐλαφρὸ καὶ ξαναγύρισε στὴν
ἀγκαλιὰ τῆς μητέρας του. Μέ τήν
διδασκαλία Του καί ὅλη τήν ὕπαρξή Του στάθηκε κατά μέτωπο μπροστά στό πρόβλημα
τοῦ θανάτου καί ἔδωσε μιά βαθύτερη αἰτιολογία.
Μίλησε
γιά τήν ἁμαρτία πού εἰσῆλθε στόν κόσμο φέρνοντας μαζί της τό θάνατο. Ἀποκάλυψε
ὅτι πίσω ἀπό τήν παγκόσμια βασιλεία του κινεῖται ἡ σκιά τοῦ ἀνθρωποκτόνου
διαβόλου. Ὁ Χριστός γιά νά μᾶς ἐλευθερώσει ἀπό τά δεσμά τοῦ θανάτου προσέλαβε
τήν ἀνθρώπινη φύση καί προχώρησε ἑκούσια στόν Σταυρό. Πέθανε γιά ἑμᾶς καί διά
τῆς θυσίας Του μᾶς συμφιλίωσε μέ τόν Θεό. Ἀντιμετώπισε τόν θάνατο καί τόν ἔκανε
νά ὑποχωρήσει μπροστά Του, γιατί Αὐτός εἶναι ἡ ἀνάστασις καί ἡ ζωή.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ
