ΙΕΡΑ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΞΑΝΘΗΣ
ΚΑΙ
ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ ΞΑΝΘΗ 20-10-2024
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
«ΤΟΥ ΖΗΤΟΥΝ ΝΑ ΦΥΓΕΙ»
Οἱ Γαδαρηνοί
βρίσκονται μπροστά σ’ ἕνα γεγονός θαυμαστό, αὐτό τῆς θεραπείας τῶν δαιμονιζομένων.
Τυφλωμένοι ὅμως ἀπὸ τὸ ὑλικό τους συμφέρον δὲν μποροῦν νὰ διακρίνουν τὸ νόημα
τῶν γεγονότων.
Ζαλισμένοι ἀπ’
τὸ θυμὸ γιὰ τὴν ζημιὰ ποὺ ἔπαθαν, βιάζονται. Βιάζονται νὰ διώξουν τόν Χριστό
ἀπό τόν τόπο τους. Τοὺς ἐνοχλεῖ ἡ παρουσία Του. Ποιὸς ξέρει τί ἄλλο μπορεῖ νὰ
τοὺς συμβεῖ μετά τήν καταστροφή τῶν χοίρων; Δὲν χρειάζονται ἀλλαγὲς καὶ
ἐπεμβάσεις στὸν τρόπο ζωῆς τους. Ἂς φύγει καλλύτερα τὸ συντομότερο.
Ἀλλά αὐτό δέν
ἔγινε μόνο μία φορά, σ’ ἐκεῖνο τὸ ἀκρογιάλι τῆς Γεννησαρέτ. Ἐπανελήφθη ἀμέτρητες
φορές, ἐπαναλαμβάνεται καὶ σήμερα στό
βάθος πολλῶν ἀνθρωπίνων ψυχῶν. Καὶ στὶς μέρες μας πολλοὶ διώχνουμε τὸ Χριστὸ
ἀπὸ τὴν ζωή μας, διότι ἡ παρουσία Του ἐμποδίζει τὶς δουλειές μας, τά σχέδιά
μας, τίς ἀντικανονικές μας ἐπιδιώξεις. Ὁ Χριστός ζητεῖ τιμιότητα, εὐθύτητα,
ἀγνότητα.
Οἱ ἀμφίβολες δουλειές χρειάζονται ἡμίφως,
σκοτάδι. Ὑπάρχουν πολλά πράγματα πού πρέπει νά γίνουν, πού τά ζητάει ἡ ἐποχή, ἡ
κοινωνική τους θέση, τό ἐπάγγελμά τους καί στά ὁποῖα ἡ παρουσία τοῦ Χριστοῦ
εἶναι ἐνοχλητική, ἀποτελεῖ ἔλεγχο.
Στὴ Εὐαγγελική
περικοπή ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς σημειώνει ὅτι «ἅπαν τὸ πλῆθος τῆς περιχώρου τῶν
Γαδαρηνῶν» παρεκάλεσε τὸν Κύριο νὰ ἀπέλθει.
Ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ ζητοῦν ἀπὸ τὸν Κύριο νὰ
ἀποχωρήσει ἀπὸ τήν ζωή τους, χωρὶς νὰ ἀναλογισθοῦν, χωρὶς νὰ καλοσκεφθοῦν ποιὸν
διώχνουν. Δὲν ἐνδιαφέρονται νὰ τὸν δοῦν ἀπὸ κοντά, νὰ ἐξετάσουν, νὰ μάθουν
ἀκριβῶς τί εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ἡ Ἐκκλησία Του, τί θέλει, τί ὑπόσχεται. Τὸν
ἀποπέμπουν.
Ἀδελφοί μου,
ἂς ἐξετάσουμε μὲ εἰλικρίνεια κι ἐμεῖς τὸν ἑαυτό μας. Ὅταν ὁ Χριστὸς μᾶς
πλησιάζει γιὰ νὰ μᾶς διδάξει καί νά μᾶς πεῖ ὅτι δὲν ἔχουμε δίκαιο νὰ τὰ ζητᾶμε
ὅλα γιὰ τὸν ἑαυτό μας, ὅτι δέν πρέπει νὰ παραβαίνουμε τόν νόμο τοῦ Θεοῦ, ὅτι
δέν πρέπει νά ἀδιαφοροῦμε γιά τόν συνάνθρωπό μας, ὅτι μέ τίμια μέσα θά πρέπει
νά ἐπιβιώνουμε, τόν ἀκοῦμε, ἤ κλείνουμε τά αὐτιά μας;
Ὅταν ὁ Χριστός
εἶδε τὶς διαθέσεις τῶν Γαδαρηνῶν, «ἐμβὰς εἰς τὸ πλοῖον ὑπέστρεψε». Ποτὲ δὲ
μένει διὰ τῆς βίας κοντὰ μας. Σέβεται ὅσο κανεὶς ἄλλος τὴν προσωπική μας
ἐλευθερία. Εἶναι φοβερὸ ὅμως νὰ διώχνει κανεὶς τὸ Λυτρωτή, καὶ νὰ ματαιώνει τὴν
σωτηρία του.
