ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΞΑΝΘΗΣ
ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ ΞΑΝΘΗ 21-09-2025
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
«ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»
Πάντοτε,
ἰδιαίτερα ὅμως στόν καιρό μας, ἡ λατρεία τοῦ «Ἐγώ» ὑπῆρξε γιά πολλούς μιά
μυστική, εἰδωλολατρική «αἴρεση». Ἀγαποῦμε, ἐκτιμοῦμε, σκεπτόμαστε τόν ἑαυτό
μας. Βλέπουμε, κρίνουμε, ἀντιδροῦμε μὲ μέτρο τὸν ἑαυτό μας. Κλεινόμαστε στὸ
ὀχυρὸ τοῦ «ἐγώ» μας γιὰ νὰ εἴμαστε «ἀσφαλεῖς», καὶ γινόμαστε ἀπρόσιτοι,
αἰχμάλωτοι τοῦ ἑαυτοῦ μας. Ἀγαποῦμε τοὺς ἄλλους μόνο σὲ σχέση μὲ τὸ δικό μας
συμφέρον.
Ὁ
Χριστός ὅμως καλεῖ ὅσους πραγματικὰ θέλουν νὰ τὸν ἀκολουθήσουν σὲ μιὰ πορεία
ἐλευθερίας. Ἐλευθερίας ἀπὸ τὴν πιὸ ἄδηλη καὶ συνεχῆ σκλαβιά! Τὴν δουλεία τοῦ
ἑαυτοῦ μας. Ἡ πρώτη κίνηση γιὰ τὴν κατάκτηση τῆς προσωπικῆς ἐλευθερίας εἶναι νὰ
ἐπαναστατήσουμε κατὰ τῆς ἐγωϊστικῆς προσκολλήσεως στὸν ἑαυτό μας.
«Ἀπαρνησάσθω
ἑαυτόν». Δέν πρόκειται γιά μιά αὐτοσυγκράτηση, μιά ἀποχή ἀπό κάποια εὐχαρίστηση
ἤ πολυτέλεια, μιά μικροασκητική, πού γίνεται σάν ἀθλητισμός ἠθικῆς θελήσεως καί
πού τελικά καταλήγει σέ μεγαλύτερη αὐτοπεποίθηση ἡ φανερή ἤ κρυφή ὑπεροψία.
Αὐτό πού ζητεῖται εἶναι νά ἀρνηθοῦμε τό δικό μας θέλημα, νά ἔχουμε τήν δύναμη
νά λέμε ὄχι στή φυσική μας ἐπιθυμία γιά ἄνεση, γιά ἀθέμιτη ἡδονή, γιά πάθη πού
μολύνουν τήν ἀνθρώπινη ἀξιοπρέπεια.
«Ἀράτω τόν Σταυρόν αὐτοῦ», «καί ἀκολουθείτω
μοι». Ποῦ, Κύριε; Μέσα στούς δρόμους τῶν ἀνθρώπων, ἀνάμεσα στούς πονεμένους,
τούς φτωχούς, τούς ἀρρώστους, τούς παρεξηγημένους, κοντά σ’ ὅλους αὐτούς πού
ἔχουν ἀνάγκη παρηγοριᾶς, καθοδηγήσεως, θεραπείας.
Οἱ
τρεῖς προστακτικές τῆς διακηρύξεως τοῦ Χριστοῦ, ἀπαρνησάσθω/ ἀράτω/ ἀκολουθήτω, ἀλληλοσυνδέονται. Ἡ μία φωτίζει καί
προσδιορίζει τήν ἄλλη∙ κι ἔτσι, σάν μιά ἑνότητα πρέπει νά τίς στοχαζόμαστε. Δέν
εἶναι δυνατό νά σηκώσουμε τό σταυρό μας, ἄν δέν παραμερίζουμε τό ἐγώ μας
ἀκολουθώντας ἀποφασιστικά ὅσα ὁ Χριστός διδάσκει.
ΕΚ ΤΗΣ
ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ
