Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2025

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΞΑΝΘΗΣ

     ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ                                                        ΞΑΝΘΗ  09-11-2025

 

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

«ΤΟ ΕΥΛΑΒΙΚΟ ΔΕΟΣ»

Καὶ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς∙ Τίς ὁ ἁψάμενός μου;» Τὴν ἐρώτηση αὐτὴ ἔκανε ὁ Χριστὸς ἐνῶ «οἱ ὄχλοι συνέθλιβον αὐτόν». Οἱ γύρω Του κοιτάζουν παραξενεμένοι. Ὁ Πέτρος καὶ οἱ ἄλλοι μαθητὲς τοῦ εἶπαν: «Τί λές, Διδάσκαλε∙ τὰ πλήθη τοῦ λαοῦ σὲ ἔχουν περικυκλωμένο, σὲ συνθλίβουν καὶ σὺ λές, ποιὸς μὲ ἄγγιξε;». Καὶ ὅμως κάποιος μὲ ἄγγιξε μ’ ἕναν τρόπο ἐντελῶς ξεχωριστὸ, ἐπιμένει ὁ Χριστός. «Ὅταν εἶδε ἡ αἱμορροοῦσα γυναίκα ὅτι δὲν διέφυγε τὴν προσοχή τοῦ Χριστοῦ, ἦλθε μὲ τρόμο, ἔπεσε στὰ πόδια Του καὶ Τοῦ εἶπε μπροστὰ σ’ ὅλο τὸν κόσμο τὴν αἰτία, γιὰ τὴν ὁποία Τὸν ἄγγιξε, καὶ πῶς ἀμέσως θεραπεύθηκε».

Τὸ ἰδιαίτερο ποὺ ὑπάρχει στὴν προσέγγιση τῆς πονεμένης ἐκείνης γυναίκας, τὸ ἀποκαλύπτουν ὁλοζώντανα οἱ λίγες λέξεις ποὺ χρησιμοποιεῖ ὁ εὐαγγελιστὴς γιὰ νὰ περιγράψει τὴν σκηνή. «Προσελθοῦσα ὄπισθεν ἥψατο τοῦ κρασπέδου τοῦ ἱματίου αὐτοῦ», μέ τήν πίστη «κἄν τῶν ἱματίων ἅψωμαι σωθήσομαι». Ἡ λέξις «ὅπισθεν» δείχνει περισσότερη προσπάθεια, κυρίως ὅμως ἀποκαλύπτει σεβασμό καί δέος.

Κι αὐτό, διότι δὲν ἔνοιωθε τὸν ἑαυτό της ἄξιο νὰ κάνει κάτι ἄλλο, νὰ γονατίσει μπροστά στὸν Χριστό, νὰ Τοῦ μιλήσει, νὰ Τὸν παρακαλέσει, νὰ πιάσει τὸ χέρι Του. Μ’ αὐτὸ τὸν τρόπο ἄγγιξε τὸν Χριστό ἡ αἱμορροοῦσα: μ’ ἕνα ἀπέραντο δέος. Γι’ αὐτό, παρ’ ὅλο ποὺ αὐτὴ ἡ ἐπικοινωνία δὲν εἶχε στὴν ἀρχὴ κανένα διάλογο, ἦταν ἀληθινὰ συγκλονιστικὴ καὶ ἀποτελεσματική. Καὶ ἡ γυναίκα τὴν ἔνοιωσε μ’ ἕνα μοναδικὸ τρόπο «καὶ ἀμέσως σταμάτησε ἡ αἱμοραγία της». Ἀλλὰ καὶ ὁ Χριστός αἰσθάνθηκε ἔντονα τὸ γεγονός. «Ἥψατο μου τις», εἶπε, «ἐγὼ γὰρ ἔγνων δύναμιν ἐξελθοῦσαν ἀπ’ ἐμοῦ».  

Καί μες ἀδελφοί τρέχουμε πίσω πό τόν Χριστό. Κάποτε Τόν κουμπομε, πιθανς τό κύμα το χλου νά μς ρίχνει πάνω Του νά Τόν «συνθλίβουμε», μως δέν κατορθώνουμε πάντοτε νά χουμε μία προσωπική, ποτελεσματική παφή. Ἄς Τόν πλησιάσουμε μέ τέτοιο τρόπο, στε νά μπορε νά πεῖ γιά μς «τίς ὁ ἁψάμενός μου;».

Τό εὐλαβικό δέος ἀποτελεῖ τούς μητρικούς κόλπους, ὅπου γαλουχεῖται μιά πίστη προσωπική, δυνατή, ἰκανή νά ἀποσπᾶ τήν δύναμη τοῦ Θεοῦ καί νά σώζει.

 

ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ