ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΞΑΝΘΗΣ

          ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ                                                                   ΞΑΝΘΗ  9-8-2015

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

«ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΙ ΜΕ ΚΑΡΔΙΑ ΦΛΟΓΙΣΜΕΝΗ»

Τραγικὸ τὸ «κατηγορῶ» τοῦ πονεμένου πατέρα, στή σημερινή εὐαγγελική περικοπή.   Τὸ παιδὶ του ὑπέφερε φρικτά, πολλὲς φορὲς ἔπεφτε στὴ φωτιὰ καί ἄλλοτε στὸ νερό. Τὸ ἔφερε στοὺς μαθητές τοῦ Χριστοῦ καὶ ἱκέτευσε νὰ τὸ σώσουν. Ὅμως ἐκεῖνοι δὲν τὸ κατόρθωσαν. Καὶ τώρα ἔρχεται ὁ πατέρας στὸν Χριστό, γιὰ νὰ Τοῦ πεῖ, «τὸν ἔφερα στοὺς μαθητάς σου, ἀλλὰ δὲν μπόρεσαν νὰ τὸν θεραπεύσουν». Ἀνάλογες φράσεις ἀπογοητεύσεως ἀκούγονται συχνὰ καὶ στὶς μέρες μας γιὰ τοὺς διαδόχους τῶν μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ, τοὺς κληρικούς. Πολλοὶ μάλιστα εἶναι εὔκολοι νὰ περιγράψουν τὶς ἐλλείψεις, τὶς ἀδυναμίες, τὶς ἀποτυχίες τους.

Στά λόγια τοῦ πατέρα ἐκείνου ὁ Κύριος ἀπάντησε μὲ ἕναν γενικότερο ἔλεγχο. «Ὦ γενεὰ ἄπιστη καὶ διεστραμμένη, ἕως πότε θὰ εἶμαι μαζί σας; Ἕως πότε θὰ σᾶς ἀνέχομαι;». Καὶ οἱ μαθητές — οἱ «κατηγορούμενοι» — καὶ ὁ πατέρας  ὁ «κατήγορος» — ἀνήκαν στὴν ἴδια κοινωνία σὲ μιὰ «γενεὰ ἄπιστη», ποὺ ἐμπόδιζε τὴν εὐεργετικὴ θεία δύναμη ποὺ ἀντιστρατευόταν στὸ θαῦμα.

Ἡ ἴδια παρατήρηση ταιριάζει ἀσφαλῶς καὶ στά πικρὰ σχόλια πολλῶν δυσπίστων σήμερα, ποὺ περιγράφουν τὴν ἀνεπάρκεια ὡρισμένων κληρικῶν. Ὦ γενεὰ ἄπιστη!». Μαθητές καὶ κριτές ἀνήκουμε στὴν ἴδια γενιά. Οἱ ἱερεῖς μας δὲν φθάνουν ἀπὸ κάποιο ἄλλο πλανήτη. Ἀπὸ τὰ σπλάχνα τῆς σύγχρονης κοινωνίας προέρχονται. Στὶς σύγχρονες οἰκογένειες γεννιοῦνται, στοὺς δρόμους μας μεγαλώνουν, στὰ σχολεῖα μας μορφώνονται. Τὴ νοοτροπία ὅλων μας κλείνουν μέσα τους.

Ἡ εὐθύνη γιὰ τὴ χλιαρότητα τῆς πίστεως καὶ τὴν ἄτονη ζωὴ ἀρκετῶν κληρικῶν δὲν σχετίζεται μόνο μὲ τοὺς ἴδιους. Βαρύνει σὲ μεγάλο βαθμό ὁλόκληρη τὴ σύγχρονη κοινωνία μας. Ὅταν οἱ Ἀπόστολοι ρώτησαν τόν Χριστό γιατί δέν μπόρεσαν νά θεραπεύσουν τό ἄρρωστο παιδί, τούς ἀπάντησε εὐθέως, «διά τήν ἀπιστία ἡμῶν».  Ἀλλά ὁ Χριστός δέν ἔμεινε στόν ἐλεγχο, οὔτε ἀπέρριψε τούς μαθητές του. Μίλησε θετικά γιά τό ποῦ πρέπει νά στραφεῖ ἡ προσπάθειά τους.  Μίλησε γιά τήν ἀκαταμάχητη δύναμη τῆς πίστεως, γιά τήν προσευχή καί τή νηστεία, μέ τήν ὁποία ἀντιμετωπίζονται οἱ δαιμονικές δυνάμεις. Τούς ὁδήγησε, τούς ἐνίσχυσε νά διακονοῦν τοὺς ἀνθρώπους, νά προσφέρουν τήν ζωή τους «θυσία ζῶσα, εὐάρεστη στόν Θεό». Ὅσο τὸ κακὸ πληθαίνει καὶ ἡ ἀτμόσφαιρα τῆς σύγχρονης ζωῆς περισσότερο μολύνεται, τόσο γίνεται μεγαλύτερη ἡ ἀνάγκη εὐλογημένων μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ ποὺ μὲ τὴ συνεπή ζωὴ καὶ τὴ θερμὴ πίστη τους θὰ ἐμπνεύουν, θὰ καθοδηγοῦν, θὰ ἀνακουφίζουν τὸν ἀνθρώπινο πόνο, θὰ φέρνουν τὸν Θεὸ στὴ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων καὶ τοὺς ἀνθρώπους κοντὰ στὸν Θεό.    

 ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ