ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΞΑΝΘΗΣ

          ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ                                                                   ΞΑΝΘΗ  07-08-2016

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

««ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ;»

Στὸ σημερινὸ Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα γίνεται λόγος γιὰ δύο θαύματα τοῦ Χριστοῦ, γιὰ τὴ θεραπεία δύο τυφλῶν καὶ ἑνὸς κωφοῦ δαιμονιζομένου. Ὁ Χριστός, ποὺ διακηρύσσει ὅτι εἶναι «τὸ φῶς τοῦ κόσμου», ἐγγίζει τὰ κλειστὰ μάτια τῶν δύο τυφλῶν ποὺ ζητοῦν ἔλεος καὶ βοήθεια καί τοὺς λέγει: «Κατὰ τὴν πίστιν ἡμῶν γενηθήτω ὑμῖν». Κι αὐτὸ τὸ «γενηθήτω» δὲ μπορεῖ παρὰ νὰ μᾶς φέρει στὸ νοῦ τὴ δημιουργικὴ προσταγὴ τοῦ Θεοῦ κατὰ τὴ δημιουργία τοῦ κόσμου, ὅπως τὴν περιγράφει ἡ Παλαιὰ Διαθήκη στὸ βιβλίο τῆς Γενέσεως.

Ἀξίζει νά σημειωθεῖ ὅτι οἱ φαρισαῖοι δέν ἀρνοῦνται τήν πραγματικότητα τῶν θαυμάτων τοῦ Χρίστου, ἀλλά προσπαθοῦν νά τά ἑρμηνεύουν μέ τρόπο διαστρεβλωτικό της ἀλήθειας. Ἔτσι ἀποδεικνύονται πρόδρομοι τῶν διαφόρων ὀρθολογιστῶν τῶν κατοπινῶν χρόνων, οἱ ὅποιοι προσπάθησαν νά ἀποδώσουν τά θαύματα τῆς Καινῆς Διαθήκης σέ φυσικα΄αἴτια, σε ψυχολογικά φαινόμενα ἤ ἀκόμη καί σέ φαντασιώσεις τῶν μαθητῶν.

Ὁ ἐνσαρκωμένος Υἱὸς τοῦ Θεοῦ ἔρχεται νὰ ἀποκαταστήσει τὸ χαλασμένο ἀπὸ τὴ φθορὰ καὶ τὴν ἁμαρτία δημιούργημα. Ὅπως μὲ τὴν αὐθεντικὴ προσταγὴ τοῦ Θεοῦ δημιουργήθηκε ὁ κόσμος καὶ ὁ ἄνθρωπος, ἔτσι μὲ τὴν ἴδια αὐθεντικότητα ἀναδημιουργεῖται ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τὸν Υἱὸ τοῦ Θεοῦ γιὰ νὰ γίνει ἕνα καινούργιο πλάσμα, μέλος τῆς Ἐκκλησίας, κληρονόμος τῶν θείων δώρων, ἀπαλλαγμένος ἀπὸ τὴν τυφλότητα, ἀπὸ τὴ δαιμονικὴ κυριαρχία, ἀπὸ τὸ μῖσος καὶ ἀπὸ τὸ θάνατο.

Τά θαύματα δέν πρέπει νά ἀντιμετωπίζονται μέ τρόπο ψυχρό καί ἐγκεφαλικό, οὔτε γίνονται γιά νά προκαλέσουν τήν πίστη στόν ἄνθρωπο, ἀλλά τήν προϋποθέτουν. Χρειάζεται καθαρή καρδιά ἀπαλλαγμένη ἀπό τήν ἰδιοτέλεια καί θεῖος φωτισμός, νά ἐμπιστευθεῖ ὁ ἄνθρωπος τήν ζωή του στά χέρια τοῦ Θεοῦ.

Ὅποιος περιμένει νὰ δεῖ θαῦμα γιὰ νὰ πιστέψει στὸν Χριστό, θὰ μένει πάντοτε σὲ μία ἄκαρπη ἀναμονὴ ἢ θὰ τραπεῖ σὲ μιὰ ψυχρὴ ὀρθολογιστικὴ ἀντιμετώπιση τῆς θρησκείας. Ἡ σημερινὴ περικοπή, πέρα ἀπὸ τὴ μεσσιανικὴ αὐθεντία τοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν ἐμμονὴ τῶν ἀσθενῶν στὴν αἴτηση τοῦ θείου ἐλέους, θέλει μὲ τὴν τελικὴ παρατήρησή της γιὰ τὴν ἑρμηνεία τῶν θαυμάτων ἀπὸ τοὺς Φαρισαίους, νὰ μᾶς ὑπομνήσει τὴν ἀλήθεια, ὅτι ἡ συνάντησή μας μὲ τὸ θαῦμα τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ πραγματοποιεῖται μακριὰ ἀπὸ τοὺς ὀρθολογισμούς, μακριὰ ἀπὸ τὶς κακόβουλες διαστρεβλώσεις, μέσα στὴ νέκρωση τοῦ ἑαυτοῦ μας καὶ τὴν ἀνάστασή του στὴ νέα ζωὴ ποὺ τὴν ἐμπνέει καὶ τὴν καθοδηγεῖ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ.                  

ΕΚ  ΤΗΣ  ΙΕΡΑΣ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ