ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ Ζ´ 31 - 37
31 Καὶ
πάλιν ἐξελθὼν ἐκ τῶν ὁρίων Τύρου καὶ Σιδῶνος ἦλθε πρὸς τὴν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας
ἀνὰ μέσον τῶν ὁρίων Δεκαπόλεως. 32 καὶ φέρουσιν αὐτῷ κωφὸν μογιλάλον
καὶ παρακαλοῦσιν αὐτὸν ἵνα ἐπιθῇ αὐτῷ τὴν χεῖρα. 33 καὶ ἀπολαβόμενος
αὐτὸν ἀπὸ τοῦ ὄχλου κατ’ ἰδίαν ἔβαλε τοὺς δακτύλους αὐτοῦ εἰς τὰ ὦτα αὐτοῦ, καὶ
πτύσας ἥψατο τῆς γλώσσης αὐτοῦ, 34 καὶ ἀναβλέψας εἰς τὸν οὐρανὸν ἐστέναξε
καὶ λέγει αὐτῷ· Ἐφφαθά, ὅ ἐστι διανοίχθητι. 35 καὶ εὐθέως διηνοίχθησαν
αὐτοῦ αἱ ἀκοαί καὶ ἐλύθη ὁ δεσμὸς τῆς γλώσσης αὐτοῦ, καὶ ἐλάλει ὀρθῶς. 36 καὶ
διεστείλατο αὐτοῖς ἵνα μηδενὶ εἴπωσιν· ὅσον δὲ αὐτὸς αὐτοῖς διεστέλλετο, μᾶλλον
περισσότερον ἐκήρυσσον. 37 καὶ ὑπερπερισσῶς ἐξεπλήσσοντο λέγοντες·
Καλῶς πάντα πεποίηκε· καὶ τοὺς κωφοὺς ποιεῖ ἀκούειν καὶ τοὺς ἀλάλους λαλεῖν.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ Ζ´ 31 - 37
31 Παλιν
δε αφού εβγήκεν ο Ιησούς από τα όρια της Τυρου και της Σιδώνος, ήλθεν κοντά εις
την θάλασσαν της Γαλιλαίας δια μέσου της περιοχής της Δεκαπόλεως. 32 Και
φέρουν εις αυτόν ένα κωφάλαλον και τον παρακαλούν να βάλη το χέρι του επάνω εις
αυτόν. 33 Και ο Ιησούς αφού τον επήρε ιδιαιτέρως από τον όχλον, έβαλε
τα δάκτυλά του εις τα αυτιά εκείνου και αφού έπτυσε ολίγον στο δάκτυλό του,
ήγγισε την γλώσσαν του κωφαλλάλου. 34 Και αφού εσήκωσε τα μάτια στον
ουρανόν, εστέναξε (δια τας θλίψεις και στενοχωρίας των ανθρώπων) και του είπε·
“εφφαθά”, δηλαδή να ανοιχθή αμέσως η ακοή. 35 Και αμέσως ήνοιξαν
πράγματι τα αυτιά του κωφαλάλου και ελύθη το δέσιμον της γλώσσης του και
ωμιλούσε με ευκολίαν και ακρίβειαν. 36 Και παρήγγειλεν εις αυτούς, να
μη είπουν εις κανένα τίποτε. Οσον όμως αυτός τους διέτασσε, τόσον και
περισσότερον εκείνοι διαλαλούσαν τα θαύματά του. 37 Και ο θαυμασμός
των ανθρώπων εξεπερνούσε κάθε όριον και έλεγαν· “πολύ καλά όλα τα έχει κάμει·
και στους κωφούς δίδει την ακοήν και στους αλάλους την
ομιλίαν”.
ΠΗΓΗ: www.saint.gr
