ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΞΑΝΘΗΣ
ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ
ΞΑΝΘΗ 17-06-2018
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
«Η ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΟΝ
ΘΕΟ»
Ἀνάγκες
ποικίλες πιέζουν τὸν ἄνθρωπο κάθε ἐποχῆς. Καὶ ἡ μέριμνα γιὰ τὸ αὔριο ἀποτελεῖ
συνήθως τρόπο ζωῆς. Δὲν ταλαιπωρεῖ μόνο τοὺς οἰκονομικὰ ἀδύνατους∙ ταράζει καὶ
τοὺς εὐκατάστατους. Αὐτοὶ δὲν ἀνησυχοῦν γιὰ τὸ καθημερινό τους τραπέζι, ἀλλὰ
ταλαιπωροῦνται ἀπὸ ἄλλες ἀπαιτήσεις πού ἡ καταναλωτική κοινωνία ἀδιάκοπα
πολλαπλασιάζει.
Ἀπὸ αὐτὴ τὴν
ἀγχώδη μέριμνα ζητεῖ νὰ μᾶς ἐλευθερώσει ὁ Χριστός, λέγοντας: «Μὴ μεριμνᾶτε»,
μήν ἀνησυχεῖτε, οὔτε καί γιά τά πιό ἄμεσα καί ἀπαραίτητα. Μὴν ἀφήνετε νὰ σᾶς
τυραννοῦν ἀγωνιώδεις σκέψεις, σπᾶστε τά δεσμά τῆς ἀνησυχίας μέ τήν ἐμπιστοσύνη
πρός τόν Θεό.
Καί γιά νά μήν
ἀφήσει περιθώρια γιά ἀμφιβολίες καί ἀμφισβήτηση ὁ Κύριος ἀναπτύσσει τό μήνυμα
Του σέ μιά σειρά συλλογισμῶν, λέγοντας:
«Δὲν ἀξίζει ἡ
ζωὴ περισσότερο ἀπὸ τὴν τροφή, καὶ τὸ σῶμα ἀπὸ τὸ ἔνδυμα;» Ὁ Θεὸς ποὺ μᾶς ἔδωσε
τὸ δῶρο τῆς ζωῆς, δὲ θὰ μεριμνήσει καὶ τὴ συντήρησή του; Ὁ δεύτερος συλλογισμός
στρέφει τήν προσοχή στό ἄμεσο περιβάλλον στή φύση. Ἡ πρόνοια τοῦ Θεοῦ
ἐκδηλώνεται γιὰ ὅλα τὰ δημιουργήματα, ἀκόμη καὶ γιὰ τὰ πιὸ ἀσήμαντα. Τά πουλιά
πού πετοῦν ἐλεύθερα στόν οὐρανό τά κρινολούλουδα πού ντυμένα μέ χαρούμενα
χρώματα λικνίζονται στήν αὔρα τού κάμπου. Πόσο περισσότερο δέν θα φροντίσει γιά
ἐμᾶς ὁ Θεός;
Ἄλλωστε τί
βγαίνει μέ τήν ἐναγώνια φροντίδα; Τί οὐσιαστική ἀλλαγή στή ροή τῶν γεγονότων
μπορεῖ νά ἐπιτύχει ὁ ἄνθρωπος ἁπλῶς μέ τή βιοτική μέριμνα; Ἡ ἀνησυχία αὐτή
εἶναι ἀτελέσφορη. Ζῆστε λοιπόν γαλήνια, λυτρωθεῖτε ἀπό τό σκυθρωπό, γεμάτο
σκοτοῦρες ὕφος. Χαμογελᾶστε ἀβίαστα στήν κάθε μέρα. Ἀφεθῆτε μέ ἐμπιστοσύνη στόν
Θεό.
Ἡ ἐμπιστοσύνη
ὅμως στὸ Θεὸ δὲ σημαίνει ἀδιαφορία τοῦ ἀνθρώπου γιὰ τὰ βιοτικά. Τὸ «μὴ
μεριμνᾶτε» τοῦ Χριστοῦ δὲ σημαίνει «μὴ ἐργάζεσθε». Ὁ ἴδιος ὁ Χριστός ἐπί πολύ
διάστημα ἐργάστηκε χειρωνακτικά.
Ὁ Κύριος δὲ συνηγορεῖ σὲ μιὰ παθητικότητα
ἀπέναντι στὴ ζωή. Δὲν περιφρονεῖ τὴ σοβαρὴ καὶ ἐπίπονη ἐργασία. Μὲ ἄλλη ἀφορμή,
τὴν παραβολὴ τῶν ταλάντων, καταδικάζει τὴ ραθυμία. Ἐκεῖνο ποὺ θέλει νὰ χτυπήσει
ὁ Χριστὸς εἶναι ἡ ἀγωνιώδης μέριμνα, ποὺ ταλαιπωρεῖ τὴν ἀνθρώπινη ψυχή.
Ὁ Κύριος δὲν
ἀμφισβητεῖ ὅτι ἡ τροφὴ καὶ τὸ ἔνδυμα εἶναι ἀπαραίτητα. «Ὅλα αὐτὰ θὰ σᾶς
χορηγηθοῦν», μᾶς λέει. Τονίζει ὅμως μιὰ θεμελιώδη προϋπόθεση: «Ζητεῖτε πρῶτον
τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται
ὑμῖν.»
Εκ της ιερας μητροπολεως
