ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΞΑΝΘΗΣ
ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ
ΞΑΝΘΗ 15-8-2021
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
«Η ΚΟΙΜΗΣΙΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ»
Ἡ ἀκοίμητος
κοιμήθηκε. Ὅλα τά παράδοξα καί θαυμαστά βλέπουμε στήν Παναγία μας. Στό πρόσωπο
της συναντῶνται κατά θαυμαστό τρόπο τά πλέον ἀντίθετα πράγματα.
Σύλληψη
παιδιοῦ καί παρθενία εἶναι δύο πράγματα, πού δέν συνυπάρχουν. Ἄν μία γυναίκα
συλλάβη παιδί μέσα της, σημαίνει πώς δέν εἶναι παρθένος. Ἄν εἶναι παρθένος, δέν
μπορεῖ νά ἔχει συλλάβει παιδί. Στόν Εὐαγγελισμό ὅμως τῆς Θεοτόκου συναντῶνται
καί τά δύο: Σύλληψις καί παρθενία συνυπάρχουν.
Μητρότητα καί
παρθενία εἶναι ἐπίσης δύο πράγματα ἀσυμβίβαστα. Ἤ μητέρα θάναι μία γυναίκα καί
θά κρατᾶ στήν ἀγκαλιά τό βλαστό της, τό παιδί της, ἤ παρθένος θάναι. Καί ὅμῶς
στά Χριστούγεννα, στή Θεία Γέννηση, τά δύο συνυπάρχουν. Ἡ παρθένος εἶναι
μητέρα. Ἡ Μητέρα, πού κρατάει στήν ἀγκαλιά της τό μικρό Χριστό, εἶναι παρθένος.
Καί δέν εἶναι ἡ Παρθένος μόνο Μητέρα τοῦ Χριστοῦ. Εἶναι Μητέρα ὅλού τοῦ κόσμου.
Θεός καί
ἄνθρωπος εἶναι δύο καταστάσεις, πού δέν συνυπάρχουν. 'Ἡ Θεός εἶναι ἕνα πρόσωπο
ἡ ἄνθρωπος. Καί ὅμως στήν Ὑπαπαντή τοῦ Κυρίου βλέπουμε τήν συνύπαρξη καί τῶν
δύο. Τήν ἕνωση τῶν δύο σέ ἕνα πρόσωπο. Τό βρέφος, πού κρατάει ἡ Θεοτόκος
τεσσαρακονθήμερο, δέν εἶναι οὔτε μόνο Θεός, οὔτε μόνο ἄνθρωπος. Εἶναι
Θεάνθρωπος.
Ἄλλη ἀντίθεση,
πού βλέπουμε στή σημερινή γιορτή. Ζωή καί θάνατος δέν συνυπάρχουν. Ἡ ζωντανός
θά εἶναι κανείς ἤ πεθαμένος. Καί ὅμως στήν Κοίμηση τῆς Θεοτόκου βλέπουμε νά
συνυπάρχει θάνατος καί ζωή. Κλαίει κανείς τήν ἡμέρα τῆς Παναγίας; Ὄχι, ὅπως δέν
κλαίει καί τό Πάσχα. Πάσχα τοῦ καλοκαιριοῦ θεωρεῖται ἡ ἑορτή τῆς Κοιμήσεως τῆς
Θεοτόκου. Ἀνάσταση τοῦ Υἱοῦ ἔχουμε τό
Πάσχα. Μετάσταση τῆς Μητέρας Του ἔχουμε τό Δεκαπενταύγουστο.
Αὐτή τή θαυμαστή
συνύπαρξι ἀντιθέτων καί ἀσυμβιβάστων καταστάσεων τονίζει ἕνας ὕμνος τῆς ἑορτῆς
«Νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὄροι ἐν σοῖ, Παρθένε ἄχραντε παρθενεύει γάρ τόκος καί ζωή προμνηστεύεται
θάνατος. Ἡ μετά τόκον Παρθένος καί μετά θάνατον ζῶσα»
Δοξασμένη ἀναβαίνει
ἡ Παναγία. Δόξα της ὅτι ἔφυγε ἀπό τό
θάνατο καί τόν τάφο, ὅπως ἀπελευθερώνεται ἕνας φυλακισμένος ἀπό τό κελλί του.
Ἀπελευθερώθηκε πρώτη ἀπό τή φυλακή τοῦ θανάτου, ἀφοῦ αὐτή γέννησε τόν
Ἀπελευθερωτή Χριστό. Δοξασμένη ὅμως εἶναι καί γιά ἄλλο λόγο, γιά τό μέγεθος τῆς
δόξας, ποῦ ζεῖ τώρα στόν οὐρανό. «Τή ἐνδόξῳ Κοιμήσει Σοῦ οὐρανοί ἔπαγαλλονται
καί ἀγγέλων γέγηθε τά στρατεύματα».
ΕΚ
ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ
