ΙΕΡΑ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΞΑΝΘΗΣ
ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ
ΞΑΝΘΗ 20-03-2022
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
«Ο ΑΛΛΟΣ, Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΜΟΥ»
Στή σημερινή
εὐαγγελική περικοπή περιγράφεται ἡ θεραπεία ἑνός παραλυτικοῦ. Ὅπως μέ ὅλα τά
θαύματα πού ἀναφέρονται στό Ἱερό Εὐαγγέλιο, τό σημαντικό δέν εἶναι αὐτό πού
καθ’ ὑπέρβαση τῶν νόμων τῆς φύσης συμβαίνει, ἀλλά ἡ παιδαγωγική πού
χρησιμοποιεῖ ὁ Χριστός γιά νά διορθώνει ἀνθρώπινες συμπεριφορές καί νά διδάσκει
πόση ἀξία ἔχει ἡ ἀγάπη καί ἡ μέριμνα ὑπέρ τοῦ ἄλλου.
Ἀφορμή παίρνει
ὁ Χριστός ἀπό τέσσερις φίλους, οἱ ὁποῖοι ὅταν ἄκουσαν ὅτι βρίσκεται σ’ ἕνα
σπίτι στήν πόλη τους, τήν Καπερναούμ, ἀμέσως σκέφτηκαν τόν παράλυτο φίλο τους.
Ἔσπευσαν,
λοιπόν, νά τόν φορτωθοῦν μ’ ἕνα κρεβάτι στούς ὤμους τους, γιά νά προσεγγίσουν
τόν Διδάσκαλο, πιστεύοντας στό θαῦμα. Φθάνοντας στό σπίτι ὅπου φιλοξενοῦνταν ὁ
Χριστός, εἶδαν πλῆθος λαοῦ τόσο, ὥστε δέν μποροῦσε κανείς οὔτε στήν πόρτα νά
σταθεῖ, ὄχι νά περάσει.
Δέν
ἀπογοητεύονται, οὔτε παραιτοῦνται ἀπό τόν στόχο τους. Ἀναζητοῦν λύση καί τήν
βρίσκουν. Σκαρφαλώνουν στίς στέγες τῶν γειτονικῶν σπιτιῶν, πάντα μέ τόν
παράλυτο στούς ὤμους, ξηλώνουν ἕνα σημεῖο τῆς στέγης καί κατεβάζουν τόν φίλο
τους μέ τό κρεβάτι, ἀκριβῶς μπροστά στόν Χριστό, ὁ ὁποῖος δίδασκε τόν λαό.
Βλέποντας ὁ Χριστός
τήν πίστη τῶν τεσσάρων ἀνδρῶν πού τόσα ὑπέμειναν καί κοπίασαν χάριν τοῦ φίλου
τους, λέει στόν παραλυτικό «Τέκνον,
ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου»! Αὐτό πού εἶπε ὁ Χριστός, δέν ἦταν αὐτό πού
ἐπιθυμοῦσαν οἱ τέσσερις φίλοι. Κι ὅμως, κανένας τους δέν ἀντιδρᾶ!
Ἀντιδροῦν,
ὅμως, ὅσοι ποτέ ἕως τότε δέν νοιάστηκαν γιά τόν παραλυτικό, μιά ὁμάδα Φαρισαίων
πού βρισκόταν μέσα στό οἴκημα. Ὄχι γιά νά ὠφεληθοῦν, ἀλλά γιά νά βροῦν ἀφορμή, νά
κατηγορήσουν τόν Χριστό ὅτι ὁ λόγος Του περί ἀφέσεως ἁμαρτιῶν εἶναι βλασφημία,
καθώς μόνον ὁ Θεός μπορεῖ καί συγχωρεῖ ἁμαρτίες.
Ὁ Χριστός γιά
νά διορθώσει τόν λογισμό τους ὅτι εἶναι ὁ υἱός τοῦ Θεοῦ πού ἔχει ἐξουσία νά
συγχωρεῖ ἁμαρτίες λέει στόν παραλυτικό: «Ἔγεῖραι, ἆρον τὸν κράββατόν σου, καὶ ὕπαγε
εἰς τόν οἴκον σου».
Καί αὐτό τό
κάνει γιά νά καταδείξει ὅτι αἰτία τῆς ἀσθένειας καί τῆς φθορᾶς εἶναι ἡ ἁμαρτία,
ἡ ὁποία πρέπει προηγουμένως νά ἐξαλειφθεῖ γιά νά καταστεῖ ὁ ὅλος ἄνθρωπος
ὑγιής. Στή σημερινή εὐαγγελική περικοπή ἀναδεικνύεται πόσο σημαντικό εἶναι νά ἐνδιαφερόμεθα
ὁ ἕνας γιά τόν ἄλλο, εἶναι ὁ τρόπος πού πορεύεται ἡ Ἐκκλησία ἀνά τούς αἰῶνες,
διδάσκοντας μας «μηδείς τό ἑαυτοῦ ζητείτω, ἀλλά τό τοῦ ἑτέρου ἕκαστος».
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ
