ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΞΑΝΘΗΣ
ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ
ΞΑΝΘΗ
04-12-2022
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
«Η ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ»
«Ταύτην δέ, θυγατέρα Ἀβραὰμ οὖσαν, ἣν
ἔδησεν ὁ σατανᾶς δέκα καὶ ὀκτὼ ἔτη, οὐκ ἔδει λυθῆναι ἀπὸ τοῦ δεσμοῦ τούτου τῇ
ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου;».
Ἡ
σύγκρουση στήν ὁποία ἀναφέρεται ἡ σημερινὴ
εὐαγγελικὴ περικοπὴ
ἔχει ἕνα χαρακτήρα
τραγικό. Πρωταγωνιστές της εἶναι ἀπὸ
τὴ μιά μεριὰ ὁ
ἀρχισυνάγωγος, ἐκπρόσωπος τοῦ
παρηκμασμένου θρησκευτικοῦ κατεστημένου, κι ἀπὸ
τὴν ἄλλη ὁ
Χριστός, ὁ ἐλευθερωτὴς
καὶ καινοποιός. Ἀφορμὴ
τὸ πρόβλημα μιᾶς ἁπλῆς
γυναίκας τοῦ λαοῦ. Δεκαοκτὼ
ὁλόκληρα χρόνια «ἦταν κυρτωμένη
καὶ δὲν μποροῦσε
διόλου νὰ ἀνορθωθεῖ».
Εἶχε πάει στὴ Συναγωγὴ
νὰ ἀκούσει τὴ
διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ καὶ
ἐκεῖ, «ὅταν
τὴν εἶδε ὁ
Χριστός, τὴν κάλεσε καὶ
τῆς εἶπε: γυναίκα
λυτρώνεσαι ἀπὸ τὴν
ἀρρώστειά σου, ἔβαλε τὰ
χέρια Του ἐπάνω της, καὶ αὐτὴ
ἀμέσως ὀρθώθηκε καὶ
δόξαζε τὸν Θεό.»
Στὸ
γενικὸ αἴσθημα χαρᾶς
καὶ δοξολογίας τοῦ Θεοῦ
κάποιος διαφωνεῖ. Καὶ ὄχι
ἁπλῶς δυσαρεστεῖται,
ἀλλὰ ἀγανακτεῖ
γιά καταπάτηση τοῦ
νόμου! Ὁ ἀρχισυνάγωγος ὑψώνει
φωνή, ἐπειδὴ ὁ
Χριστός θεράπευσε τήν ἡμέρα τοῦ Σαββάτου καί
λέει στό πλῆθος: ὑπάρχουν ἕξι μέρες πού πρέπει κανείς νά ἐργάζεται. Αὐτές
λοιπόν τίς μέρες νά ἔρχεσθε γιά νά θεραπευθεῖτε καί ὄχι τήν ἡμέρα τοῦ Σαββάτου.
Δέν εἴχε τό
θάρρος νά τά βάλει ἀπ΄εὐθείας μέ τόν Χριστό καί ἀπευθύνεται ἀόριστα στόν λαό. Ἐφράζεται δῆθεν γενικά, ἐνῶ
οἱ ὑπαινιγμοί του εἶναι σαφεῖς. Τροποποιεῖ σκόπιμα τήν ἀλήθεια καί
χαρακτηρίζει ὡς ἐργασία ἑναν ἀπλό λόγο, μιά ἀπλή κίνηση τοῦ Χριστοῦ. Ἐπιχειρεῖ μιά κριτική ἡ ὁποία ὑποκινεῖται ἀπό
ἀνειλικρινεῖς προθέσεις.
Τὸ
δυστύχημα εἶναι ὅτι ὁ
τύπος αὐτὸς τοῦ
ἀρχισυναγώγου δὲν ὑπῆρξε
μοναδικὸ δεῖγμα στὸ
ἀνθρώπινο γένος. Ἔχει πολλοὺς
μιμητὲς σὲ κάθε ἐποχή.
Οἱ ἄνθρωποι αὐτοῦ
τοῦ εἴδους ἐρεθίζονται
περίεργα ἀπὸ τὸ
καλὸ ποὺ κάνουν οἱ
ἄλλοι καὶ σπεύδουν νὰ
τὸ στηλιτεύσουν. Δέν μποροῦν νά δεχθοῦν ὅτι μιά
ἀξιόλογη προσπάθεια ἀναλαμβάνεται ἀπό κάποιον ἄλλο. Ὅτι ἐπαινεῖται ἐκεῖνος καί
ὄχι αὐτοί.
Ὁ
ἀρχισυνάγωγος δείχνει ἐπί πλέον περισσή σκληρότητα στήν πονεμένη γυναίκα τοῦ
λαοῦ ἐν ὀνόματι τῆς τηρήσεως τοῦ θρησκευτικοῦ νόμου. Παρουσιάζεται πιστός σέ ἕνα
σύστημα ἐθιμικό, θρησκευτικῶν ἀπαγορεύσεων πού μέ τόν ἰδιοτελή τρόπο μέ τόν
ὁποῖο τό ἐρμηνεύει γίνεται πιό δύσκαμπτο καί σκληρό. Ἀγαπάει ἀρχές, συστήματα,
ὄχι ἀνθρώπους. Φαίνεται νά ἀνήκει στήν κατηγορία αὐτῶν πού δείχνουν τυφλή
ὑπακοή στό γράμμα τοῦ νόμου, κρατώντας κλειστά τά μάτια στήν χάρη.
