ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΞΑΝΘΗΣ
ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ ΞΑΝΘΗ 2-7-2023
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
«Η ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ
ΧΡΙΣΤΟΥ»
«Κύριε,
δέν εἶμαι ἄξιος νά σέ δεχτῶ στό σπίτι μου, πές ὅμως μόνο ἕνα λόγο, καί θά
γιατρευτεῖ ὁ δοῦλος μου».
Τήν
θεραπεία τοῦ δούλου τοῦ ἑκατόνταρχου μᾶς ὑπενθυμίζει ἤ σημερινή Εὐαγγελική
περικοπή. Συγκεκριμένα ἕνας ἑκατόνταρχος, ἕνας εἰδωλολάτρης ἀξιωματικός, χωρίς
κανένα φῶς θεογνωσίας, χωρίς καμία γνώση θεότητος τοῦ Χριστοῦ ζητεῖ μία μεγάλη
χάρη ἀπό τόν Χριστό καί εὐθύς τήν λαμβάνει. Ποιά; Νά θεραπεύσει ἕνα παράλυτο
δοῦλο ποῦ τόν ἀγαποῦσε καί κινδύνευε νά πεθάνει. Παρακάλεσε τόν Χριστό καί ὁ
Κύριος τόν θεράπευσε παρευθύς.
Τοῦτο
τό περιστατικό δημιουργεῖ μία ἀπορία. Ἐδῶ ἔχουμε ἕνα ξένο ποῦ κάνει μία δέηση
πρός τόν Χριστό καί εὐθύς ἐπιτυγχάνει. Ἐμεῖς Χριστιανοί. Ὄχι «ξένοι καί
πάροικοι», ὅπως λέγει ὅ Ἀπόστολος Παῦλος, ἀλλά συμπολίτες τῶν Ἁγίων καί οἰκεῖοι
του θεοῦ, ἀδελφοί τοῦ Χριστοῦ, γεννημένοι καί ἀναθρεμμένοι μέσα στήν Ἐκκλησία
Του, φωτισμένοι ἀπό τήν πίστη Του, τοῦ ζητοῦμε πότε τήν μία πότε τήν ἄλλη χάρη
καί ἤ ἐπιτυγχάνουμε ἀργά καί μέ πολλή δυσκολία, ἤ δέν ἐπιτυγχάνουμε. Γιατί
ἄραγε συμβαίνει αὐτό;
Ὁ
Θεός εἶναι Πατέρας μας καί δέν εἶναι δυνατόν νά μήν μᾶς εἰσακούσει. Μᾶς
ὑποσχέθηκε ὅτι θά μᾶς δίνει αὐτό, ποῦ θά τοῦ ζητήσουμε. «Αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται
ὑμῖν, κρούετε, καὶ ἀνοιγήσεται».
Τὸ πρῶτο βῆμα
τῆς λυτρώσεως εἶναι ἡ συναίσθηση τῆς ἀναξιότητας, τὸ ξεγύμνωμα τοῦ ἑαυτοῦ μας
ἀπὸ ὅλα τὰ ὀχυρὰ ποὺ κτίζουμε συνήθως γιὰ νὰ σταθοῦμε μὲ πολλὲς ἀξιώσεις μέσα
στὴ ζωή, νὰ δείξουμε στοὺς ἄλλους τὴν δύναμή μας, νὰ πείσουμε καὶ μᾶς τοὺς
ἴδιους γιὰ τὴν ὑπεροχή μας. Κι ὅλα αὐτὰ τὰ ὀχυρὰ ὄχι μόνο μᾶς ἀποξενώνουν ἀπὸ
τὸν ἴδιο τὸν ἑαυτό μας, γιατί μᾶς κάνουν νὰ συμπεριφερόμαστε διαφορετικὰ ἀπ’
ὅ,τι εἴμαστε στὴν πραγματικότητα, ἀλλά καί ἐμποδίζουν τὴν πραγματικὴ
ἐπικοινωνία μας μὲ τὸν Θεὸ καὶ τοὺς ἀνθρώπους. Δημιουργοῦν αὐταπάτες ποὺ
ἀποβαίνουν πολλὲς φορὲς ὀλέθριες.
