ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΞΑΝΘΗΣ
ΚΑΙ
ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ
ΤΟ
ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΞΑΝΘΗ
20-08-2023
«ΑΠΟΣΒΕΣΙΣ
ΧΡΕΩΝ»
Ὅλοι ἔχουμε
ἀνοικτό λογαριασμό μέ τόν Θεό. Ὁ πρῶτος ἄνθρωπος τῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς εἶχε
ἀνοικτό λογαριασμό μέ ἕνα σύνδουλό του καί μέ τό ἀφεντικό του. Ὁ σύνδουλος τοῦ
χρωστοῦσε ἑκατό δηνάρια, κάτι λίγα σημερινά εὐρώ. Ὁ ἴδιος χρωστοῦσε στό ἀφεντικό
του μύρια τάλαντα, πολλές ἑκατοντάδες χιλιάδες εὐρώ, πού μέ τίς πολλές
παρακλήσεις τοῦ χάρισε τό χρέος.
Πῶς ὁ ἄνθρωπος
τῆς παραβολῆς ἔλυσε τό λογαριασμό του μέ τόν σύνδουλό του; Μέ πρωτοφανῆ σκληρότητα. Ἄγρια τοῦ φωνάζει:
«Ἀπόδος μοί εἰ τί ὀφείλεις».Ἐπιτίθεται νά τόν πνίξει. Ἀσυγκίνητος στίς
παρακλήσεις τοῦ μικροχρεώστη. Στά πόδια του ἐκεῖνος τόν ἱκετεύει. Ἀγέρωχος ὁ
πρῶτος. Παίζει μέ τόν πόνο τοῦ ἄλλου, δέν ἱκανοποιεῖται, παρά μόνο ὅταν
φυλακίζει τόν σύνδουλό του.
Δέν εἶχαν
περάσει λίγα λεπτά, ξέχασε κιόλας τό δικό του χρέος, τήν ἄφεση πού εἶχε λάβει.
Καί ἔδειξε τήν σκληρότητα πού εἴδαμε. Τό ἀποτέλεσμα;
Τό ἀφεντικό ἀνακαλεῖ τό χάρισμα. Ὁ
κλεισμένος λογαριασμός ξανανοίγει. Ὁ σκληρός δοῦλος εἶχε φανῆ ἀνάξιος της
ἀγαθότητας τοῦ κυρίου του. Κλείνεται στή φυλακή.
Δύο σκηνές. Στήν
πρώτη: Ἡ ἀγάπη. Στή δεύτερη: Ἡ σκληρότητα! Καί νά σκεφτοῦμε, ὅτι γιά μᾶς
λέχτηκε ἡ παραβολή τῶν μυρίων ταλάντων.
Ὁ κύριος τῆς
παραβολῆς εἶναι ὁ Θεός. Ὁ σύνδουλος εἶναι ὁ συνάνθρωπός μας. Στή μέση ἐμεῖς.
Ἐμεῖς, πού ἔχουμε ἀνοικτό λογαριασμό καί μέ τόν Θεό καί μέ τούς ἄλλους. Ὁ
λογαριασμό μας μέ τούς ἄλλους εἶναι μικρός. Τό χρέος μας στόν Θεό φουσκωμένο.
Ἐλλείμματα, δάνεια, χρέη!
Πρῶτα τά χρέη.
Χρεωμένος ὁ ἄνθρωπος. Μέ τά πολλά προσωπικά του ἁμαρτήματα. Νά τά μετρήσουμε;
Ἀμέτρητα. Κάθε μέρα πέφτουμε. Κάθε ὥρα παραβαίνουμε τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Κάθε
στιγμή μέ τό καρφί κάποιας ἁμαρτίας καρφώνουμε τόν Κύριό μας.
Ὕστερα τά
δάνεια. Πρόκειται γιά τά χαρίσματα καί τά τάλαντα, πού μᾶς ἔχει δώσει ὁ Θεός.
Μᾶς τά ἔχει δανείσει.
Καί ἀκόμα, τά
ἐλλείμματα. Τά ἐλλείμματα στόν πνευματικό τομέα.
Ὅλα τά χρέη
μας, τά ἁμαρτήματά μας τά σβήνει ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Ὑπάρχει ὅμως ἕνα ἁμάρτημα,
πού ἐμποδίζει τήν ἀπόσβεση τῶν χρεῶν μας. Εἶναι ἡ μνησικακία. Ὁ κύριος τῆς
παραβολῆς ἀνακάλεσε τήν ἀπόσβεση τοῦ μεγάλου χρέους, διότι ὁ χρεώστης ἔδειξε
σκληρότητα. Ὁ Θεός μᾶς συγχωρεῖ ὑπό ἕναν ὅμως ὅρο. Ὅτι κι ἐμεῖς συγχωροῦμε τούς
ἄδελφούς μας. Ἄς μή λέμε ψέματα στό «Πάτερ ἠμῶν»: «Καί ἅφες ἡμῖν τά ὄφειληματα
ἡμῶν, ὡς καί ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν».
