ΙΕΡΑ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΞΑΝΘΗΣ
ΚΑΙ
ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ ΞΑΝΘΗ 03-11-2024
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
«Η ΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΤΑ ΥΛΙΚΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ
ΑΓΑΘΑ»
Ποιὸ ἦταν τό
βασικό σφάλμα τοῦ πλουσίου τῆς παραβολῆς; Καλοβολεμένος, καλοθρεμένος,
αὐτάρεσκος. Κύριο μέλημά του ὁ ἑαυτός του. Μοναδικό του πρόβλημα πῶς μέσα στὴν
ἄνεση καὶ τὴν χλιδὴ θὰ ἀπολαύσει τὰ ἀγαθά του. Ἀποροφημένος ἀπὸ τὰ γήινα, ποτὲ
δὲν εἶχε ὑπολογίσει τὸ παροδικὸ αὐτοῦ τοῦ βίου, τήν συνέχεια στήν αἰωνιότητα.
Ἀκόμη καί στόν Ἅδη στριφογυρίζει γύρω ἀπό τό ἐγώ του καί τό στενό περιβάλλον
του καί τό ἐνδιαφέρον πού φαίνεται ὅτι δείχνει γιά τά ἀδέλφια του, ἀποτελεῖ μιά
ἔμμεση δικαιολογί ατοῦ ἑαυτοῦ του.
Αὐτὸ ποὺ
ἔστειλε τὸν πλούσιο τελικὰ στὸν Ἅδη ἦταν ἡ ἀδυναμία του νὰ προσέξει τὸν ἄλλο.
Στὸ διάστημα τῆς ἐπίγειας ζωῆς του δὲν καταδιώκει τὸν φτωχό. Ἁπλῶς τὸν ἀγνοεῖ.
Κακὸ δὲν τοῦ κάνει, ἀλλὰ οὔτε τὸν νοιάζει ἄν ὁ Λάζαρος ζεῖ ἢ ἂν πεθαίνει. Ἀδιαφορεῖ.
Διότι ὅλος ὁ κόσμος του κινεῖται σ’ ἕνα κύκλωμα κλειστό. Κόσμος εἶναι ὁ ἑαυτός
του, οἱ φίλοι του, οἱ ἀπολαύσεις του.
Μιὰ ἀνάλογη
στάση ζωῆς ρυθμίζει τὴν συμπεριφορὰ καὶ πολλῶν ἀνθρώπων σήμερα. Ἔχουμε περισσότερη ὁμοιότητα, ἀδελφοί μου, μὲ
τὸν πλούσιο, ἀπ’ ὅτι συνήθως νομίζουμε. Πολὺ πιθανὸν τὴν ὥρα ποὺ ἀγανακτοῦμε
γιὰ τὴν ἀσπλαχνία ὁρισμένων, νὰ φερόμαστε καὶ ἐμεῖς ψυχρὰ καὶ ἀδιάφορα μὲ ἄλλον
τρόπο. Μήπως δὲν ὑπάρχουν ἄνθρωποι μπροστὰ στὴν πόρτα μας ἢ ἔστω λίγο παρέκει,
ποὺ ἔχουν ἀνάγκη βοηθείας;
Ὅποιος ζεῖ
χωρὶς ἀγάπη ἀνοίγει ἕνα χάσμα μεταξὺ τοῦ ἑαυτοῦ του καὶ τῶν ἄλλων ἀνθρώπων καὶ
συγχρόνως χωρίζει τὸν ἑαυτό του ἀπὸ τὸ Θεό, ποὺ εἶναι Ἀγάπη.
Ἴσως καί
σήμερα νά νιώσαμε μέσα στό ἅγιο περιβάλλον τοῦ ἱεροῦ ναοῦ πνευματική εὐφροσύνη.
Ἀλλά προσοχή. Μήν περιορισθοῦμε μόνο στόν ἑαυτό μας, στή δική μας κατάνυξη. Ἡ
Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία προσεύχεται στὴν θεία Λειτουργία «ὑπὲρ τοῦ σύμπαντος κόσμου»,
τῶν ἐγγὺς καὶ τῶν μακράν, γιὰ τὶς ἀνάγκες, τὶς πνευματικὲς καὶ τὶς ὑλικές. Ἂς
φροντίζουμε μὲ τὸν τρόπο ποὺ ζοῦμε, ποὺ ἀντιδροῦμε, ποὺ μετέχουμε στὴν καθημερινότητα,
νὰ ἀποφεύγουμε τὴν ἐγωιστικὴ νοοτροπία τοῦ πλουσίου: Μιὰ νοοτροπία κοντόφθαλμη,
ποὺ περιορίζεται στὴ γῆ, ποὺ βλέπει μόνο τούτη τὴν ζωὴ καὶ τὶς μικροαπολαύσεις
της. Μιὰ νοοτροπία ποὺ ἐγωιστικὰ κρατάει τοὺς θησαυρούς, ὑλικοὺς ἢ
πνευματικούς, γιὰ ἀτομικὴ κατανάλωση.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ
