ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΗΣ ΣΥΝΑΞΕΩΣ ΤΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ (ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΣΕ ΑΠΟΔΟΣΗ ΣΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ )

 

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ Β´ 2 - 10

2 εἰ γὰρ ὁ δι’ ἀγγέλων λαληθεὶς λόγος ἐγένετο βέβαιος, καὶ πᾶσα παράβασις καὶ παρακοὴ ἔλαβεν ἔνδικον μισθαποδοσίαν, 3 πῶς ἡμεῖς ἐκφευξόμεθα τηλικαύτης ἀμελήσαντες σωτηρίας; ἥτις ἀρχὴν λαβοῦσα λαλεῖσθαι διὰ τοῦ Κυρίου, ὑπὸ τῶν ἀκουσάντων εἰς ἡμᾶς ἐβεβαιώθη, 4 συνεπιμαρτυροῦντος τοῦ Θεοῦ σημείοις τε καὶ τέρασι καὶ ποικίλαις δυνάμεσι καὶ Πνεύματος ἁγίου μερισμοῖς κατὰ τὴν αὐτοῦ θέλησιν. 5 Οὐ γὰρ ἀγγέλοις ὑπέταξε τὴν οἰκουμένην τὴν μέλλουσαν, περὶ ἧς λαλοῦμεν, 6 διεμαρτύρατο δὲ πού τις λέγων· τί ἐστιν ἄνθρωπος ὅτι μιμνήσκῃ αὐτοῦ, ἢ υἱὸς ἀνθρώπου ὅτι ἐπισκέπτῃ αὐτόν; 7 ἠλάττωσας αὐτὸν βραχύ τι παρ’ ἀγγέλους, δόξῃ καὶ τιμῇ ἐστεφάνωσας αὐτόν, 8 πάντα ὑπέταξας ὑποκάτω τῶν ποδῶν αὐτοῦ· ἐν γὰρ τῷ ὑποτάξαι αὐτῷ τὰ πάντα οὐδὲν ἀφῆκεν αὐτῷ ἀνυπότακτον. νῦν δὲ οὔπω ὁρῶμεν αὐτῷ πάντα ὑποτεταγμένα· 9 τὸν δὲ βραχύ τι παρ’ ἀγγέλους ἠλαττωμένον βλέπομεν Ἰησοῦν διὰ τὸ πάθημα τοῦ θανάτου δόξῃ καὶ τιμῇ ἐστεφανωμένον, ὅπως χάριτι Θεοῦ ὑπὲρ παντὸς γεύσηται θανάτου. 10 ἔπρεπε γὰρ αὐτῷ, δι’ ὃν τὰ πάντα καὶ δι’ οὗ τὰ πάντα, πολλοὺς υἱοὺς εἰς δόξαν ἀγαγόντα, τὸν ἀρχηγὸν τῆς σωτηρίας αὐτῶν διὰ παθημάτων τελειῶσαι.

 

ΑΠΟΔΟΣΗ ΣΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ

 

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ Β´ 2 - 10

2 Ἀλλοίμονον δέ, ἐὰν πέσωμεν ἔξω. Διότι, ἐὰν ὁ νόμος, ποὺ ἐλέχθη εἰς τὸν Μωϋσῆν διὰ μέσου ἀγγέλων, ἀπεδείχθη βέβαιος καὶ ἰσχυρὸς καὶ πᾶσα παράβασίς του καὶ παρακοὴ ἔλαβε δικαίαν ἀνταπόδοσιν καὶ τιμωρίαν, 3 πῶς ἠμεῖς θὰ διαφύγωμεν τὴν τιμωρίαν, ἐὰν ἀμελήσωμεν μίαν τόσον μεγάλην καὶ σπουδαίαν σωτηρίαν; Ἡ σωτηρία αὐτὴ δὲν ἐλέχθη δι’ ἀγγέλων, ὅπως ὁ νόμος, ἀλλ’ ἀφοῦ ἤρχισε νὰ κηρύττεται ἀπὸ αὐτὸν τὸν Κύριον, μᾶς παρεδόθη ὡς βεβαία καὶ ἀξιόπιστος ἀπὸ τοὺς Ἀποστόλους, ποὺ τὴν ἤκουσαν ἀμέσως ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ Κυρίου. 4 Μαζὶ δὲ μὲ τὴν μαρτυρίαν τῶν Ἀποστόλων ἐμαρτύρει καὶ ἐπεβεβαίωνε τὸ κήρυγμα καὶ ὁ Θεὸς μὲ θαύματα καὶ καταπληκτικὰ ἔργα καὶ ποικίλας ὑπερφυσικὰς δυνάμεις καὶ θεία χαρίσματα, τὰ ὁποῖα τὸ Ἅγιον Πνεῦμα διεμοίραζεν εἲς τοὺς πιστοὺς σύμφωνα μὲ τὴν θέλησιν τοῦ Θεοῦ. 5 Πρέπει δὲ νὰ προσέξωμεν πολύ, ποῖος εἶναι αὐτός, ποὺ μᾶς ἐκήρυξε τὴν σωτηρίαν αὐτήν. Διότι ὁ Θεὸς δὲν ὑπέταξεν εἰς ἀγγέλους τὸν νέον κόσμον, ὁ ὁποῖος ἔμελλε νὰ ἐγκαθιδρυθῇ ὑπὸ τοῦ Μεσσίου καὶ περὶ τοῦ ὁποίου ὁμιλοῦμεν, ἀλλὰ τὸν ὑπέταξεν εἰς αὐτόν. 6 Ἐμαρτύρησε δὲ κάποιος εἰς κάποιο μέρος τῆς Γραφῆς καὶ εἶπε Κύριε, ποίαν ἀξίαν ἔχει ὁ ἄνθρωπος, ὥστε νὰ τὸν ἐνθυμῆσαι ἢ ὁ ἀπόγονος τοῦ ἀνθρώπου, ὥστε νὰ τὸν ἐπισκέπτεσαι καὶ νὰ φροντίζῃς δι’ αὐτόν; 7 Τὸν ἔκαμες ὀλίγον τι κατώτερον ἀπὸ τοὺς ἀγγέλους, μὲ δόξαν καὶ τιμὴν τὸν ἐστεφάνωσες ὡς βασιλέα τῆς φύσεως. 8 Ὅλα ὑπέταξες κάτω ἀπὸ τὰ πόδια τουῦ. Λοιπόν, ἀφοῦ ὑπέταξεν εἰς αὐτὸν τὰ πάντα, δὲν ἀφῆκε κανένα, πο νὰ μὴ τοῦ τὸ ὑπέταξε. Τώρα ὅμως δὲν βλέπομεν ἀκόμη νὰ εἶναι ὅλα ὑποτεταγμένα οὔτε εἰς τὸν τέλειον ἐκπρόσωπον τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως Ἰησοῦν, ἀφοῦ καὶ αὐτὸς δὲν ἀνεγνωρίσθη ἀπὸ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους ὡς βασιλεὺς καὶ λυτρωτὴς καὶ ἡ Ἐκκλησία το διώκεται καὶ δοκιμάζεται. 9 Βλέπομεν δὲ τὸν Ἰησοῦν, ὁ ὁποῖος ἐπὶ βραχὺ χρονικὸν διάστημα, κατὰ τὸ ὁποῖον ἀπέθανε καὶ ἐτάφη, ἔγινε κατώτερος ἀπὸ τοὺς ἀθανάτους ἀγγέλους, ὅτι λόγῳ τοῦ παθήματος, ποὺ τοῦ ἐπέφερε θάνατον, ἔχει στεφανωθῇ μὲ δόξαν καὶ τιμήν. Καὶ ὑπέστη τὸ πάθημα τοῦ θανάτου διὰ τὴν χάριν, ποὺ εὐαρεστήθη ὁ Θεὸς νὰ δώσῃ εἰς τὴν ἀνθρωπότητα. Διὰ νὰ συγχωρήσῃ δηλαδὴ ὁ Θεὸς τὸ ἀνθρώπινον γένος, ἐχρειάσθη ὁ Ἰησοῦς νὰ γευθῇ τὸ πικρὸν τοῦ θανάτου ποτήριον διὰ κάθε ἄνθρωπον. 10 Διότι ἔπρεπεν εἰς τὸν Θεόν, ὁ ὁποῖος ἐποίησε τὰ πάντα καὶ πρὸς τὸν ὁποῖον ἀποβλέπουν τὰ πάντα καὶ κατευθύνει τὰ πάντα εἰς τὸ ἄριστον τέλος τν, νὰ μὴ ἀφήσῃ νὰ ματαιωθῇ τὸ περὶ τοῦ ἀνθρώπου σχέδιόν του. Προκειμένου λοιπὸν νὰ ὁδηγήσῃ εἰς τὴν δόξαν πολλοὺς ἀνθρώπους, ἦτο πρέπον εἰς αὐτὸν να ἀποδείξῃ τέλειον Σωτῆρα καὶ νὰ ἀνυψώσῃ εἰς τελείαν δόξαν τὸν ἀρχηγὸν καὶ αἴτιον τῆς σωτηρίας των. Καὶ ἡ ἀνύψωσις αὐτὴ ἔγινε διὰ μέσου παθημάτων καὶ σκληροῦ θανάτου, τῶν ὁποίων ἰκανοποιήσας τὴν θείαν δικαιοσύνην ἀνεδείχθη καὶ τέλειος Σωτήρ.

ΠΗΓΗ: www.saint.gr