Πέμπτη 28 Μαΐου 2015

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΞΑΝΘΗΣ

        ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ                           ΞΑΝΘΗ  31-05-2015
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
«ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ»
Ἡ ἐπέλευση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀπὸ τοὺς οὐρανοὺς πρὸς τοὺς μαθητὲς τοῦ Χριστοῦ πραγματοποιεῖται τήν πεντηκοστὴ ἡμέρα μετὰ τὴν Ἀνάστασή Του. Τὴν ἡμέρα ἐκείνη, ἐνῶ ὅλοι οἱ μαθητὲς ἦταν συναγμένοι μαζὶ καὶ ἔμεναν ὁμόψυχοι στὸ ὑπερῶο ἐκεῖνο ἀλλὰ καὶ στὸ προσωπικὸ ὐπερῶο, δηλαδὴ στὸ νοῦ, γιατὶ ἔμεναν στὴν ἡσυχία καὶ ἦταν ἀφιερωμένοι στὴ δέηση καὶ στοὺς ὕμνους πρὸς τὸ Θεό, γίνεται τὸ μεγάλο θαῦμα. Ὁ Εὑαγγελιστὴς Λουκᾶς γράφει: «Ξαφνικὰ ἀκούστηκε ἦχος ἀπὸ τὸν οὐρανὸ σὰν ἀπὸ ὁρμὴ βίαιου ἀνέμου, καὶ γέμισε ἐκεῖνο τὸ σπίτι, ὅπου βρίσκονταν οἱ μαθητές».
Ἡ πνοὴ αὐτὴ εἶναι βίαιη, γιατὶ νικᾶ τὰ πάντα καὶ ὐπερβαίνει τὰ τείχη τοῦ πονηροῦ. Γκρεμίζει τὶς πόλεις καὶ τὰ ὀχυρώματα τοῦ ἐχθροῦ. Ταπεινώνει ἡ πνοὴ αὐτὴ τούς ὑπερήφανους καὶ ἀνυψώνει τοὺς ταπεινοὺς στὴν καρδιά. Συνδέει τὰ ἀτάκτως διαλυμένα καὶ διασπᾶ τοὺς συνδέσμους τῶν ἁμαρτημάτων. Διαλύει ὅλα τὰ κρατούμενα.  Γίνεται κολυμβήθρα πνευματικὴ καὶ γεμίζει τὸν οἴκον, ὅπου ἔμεναν οἱ μαθητές. Μὲ τὸν ἦχο ἐκεῖνο οἱ Ἀπόστολοι ἔγιναν πραγματικὰ υἱοὶ βροντῆς.
Τὸ Πνεῦμα ἔμεινε ἐπάνω τους μὲ τὴ μορφὴ πύρινων γλωσσῶν καὶ καθάρισε μέσα τους τὰ πάντα καὶ τοὺς γέμισε γιὰ νὰ ἐπιδείξει τὴ σχέση τους μὲ τὸν Λόγο τοῦ Θεοῦ. Τίποτε δὲν εἶναι συγγενέστερο πρὸς τὸν λόγο ἀπὸ τὴ γλώσσα. Ὁ κατὰ Χριστὸν διδάσκαλος χρειάζεται χαριτωμένη γλώσσα. Γιατὶ ὅμως οἱ γλώσσες εἶναι πύρινες; Εἶναι, γιατὶ τὸ Πνεῦμα εἶναι ὁμοούσιο πρὸς τὸν Πατέρα, ποὺ εἶναι φῶς, ἀλλὰ κὰι πρὸς τὸν Υἱό. Ἡ φωτιὰ αὐτὴ τῶν γλωσσῶν ἔχει τὴ δύναμη ταυτόχρονα νὰ εὐεργετεῖ καὶ νὰ φλογίζει, ὅπως ὁποιαδήποτε ἄλλη φωτιὰ μπορεῖ νὰ φωτίζει, ἀλλὰ κὰ νὰ καίει. Ὁ λόγος τῆς κατὰ Χριστὸν διδασκαλίας φωτίζει ὅσους ὑπακούουν, ἐνῶ γίνεται φωτιὰ σ’ ὅσους ἀπειθοῦν. Οἱ γλῶσσες αὐτὲς δὲν εἶναι ἡ φυσικὴ φωτιά, ἀλλὰ εἶναι σὰν φωτιά, γιὰ νὰ μὴ νομισει κανένας ὅτι ἐκεῖνο τὸ πῦρ τοῦ Θεοῦ εἶναι αἰσθητὸ καὶ ὑλικό.
Οἱ Ἀπόστολοι τὴν ὥρα ἐκείνη ἄρχισαν νὰ μιλοῦν ἄλλες γλῶσσες, δηλαδὴ διαλέκτους, σὲ ὅσους εἶχαν μαζευτεῖ γύρω τους ἀπὸ κάθε ἔθνος. Ἦταν ἤδη ὄργανα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ποὺ ἐνεργοῦσαν κατὰ τὴ θέληση καὶ τὴ δύναμη Ἐκείνου. Μέσα τους ἄναψαν λαμπάδες ποὺ φώτιζαν παγκοσμίως καὶ ὑπερκοσμίως. Ὅλη ἡ οἰκουμένη φωτίζεται. Ἡ Ἐκκλησία ἀπὸ τότε κρατώντας τὸ φῶς αὐτὸ μὲ τὴ διαδοχὴ ἀπὸ τοὺς Ἀποστόλους, διὰ τῆς χειροτονίας τῶν διαδόχων τους, μεταδίδει τὴ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στίς γενεὲς τῶν ἀνθρώπων.
Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα συνδημιουργεῖ καὶ ἀνακαινίζει τὰ σύμπαντα καὶ συγκρατεῖ ὅλη τὴν κτίση. «Ἁγίῳ Πνεύματι πάσα ψυχή ζωοῦται καί λαμπρύνεται».
Εκ της ιερας μητροπολεως