ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΞΑΝΘΗΣ
ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ ΞΑΝΘΗ
26-7-2015
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
«ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ
ΕΜΕΙΣ»
Στὴν σημερινὴ
εὐαγγελικὴ περικοπή τοῦ πολλαπλασιασμοῦ τῶν ἄρτων καί τῶν ἰχθύων, παρουσιάζεται
ἕνα πρόβλημα, γιά, τὸ ὁποῖο προτείνονται δύο διαφορετικὲς λύσεις. Πλήθη
ἀνθρώπων μὲ πολλὲς ἀνάγκες ἀναζήτησαν ἀπὸ τὶς γύρω πόλεις τὸν Χριστὸ στὸν ἔρημο
τόπο, στὸν ὅποιο εἶχε καταφύγει, γιὰ νὰ Τὸν ἀκούσουν καὶ νὰ θεραπεύσει τοὺς
ἀρρώστους τους.
«Ὅταν δὲ βράδυασε,
ἦρθαν σ' Αὐτὸν οἱ μαθηταί καὶ τοῦ εἶπαν Κύριε, ὁ τόπος εἶναι ἔρημος καὶ ἡ ὥρα περασμένη·
ἄφησε λοιπὸν τὸν κόσμο νὰ πάνε στὰ χωριὰ
καὶ ν' ἀγοράσουν τρόφιμα».
Οἱ μαθητὲς
μπροστά στὸ πρόβλημα τοῦ λαοῦ ποὺ πεινᾶ προτείνουν μιὰ λύση, ποὺ φαίνεται
ἀρκετὰ λογική, ἀλλὰ ποὺ δὲν ἀγγίζει τὸν ἑαυτό τους. Ἡ πρότασή τους ἀναφέρεται
στὸ τί πρέπει νὰ κάνει ὁ Χριστός καὶ τί πρέπει νὰ κάνουν οἱ ὄχλοι· ὄχι στὸ τί
πρέπει νὰ κάνουν οἱ ἴδιοι.
Ἡ στάση τοῦ
Χριστοῦ ὅμως εἶναι διαφορετική: «Δὲν χρειάζεται νὰ φύγουν. Δῶστε τους ἐσεῖς νὰ
φᾶνε», τοὺς λέει. Ἔτσι ἀνατρέπει τὴ βάση τῆς σκέψεώς τους. Ὁ Χριστός θέλει οἱ
μαθητές του νά σκέπτωνται ὄχι τί πρέπει νά γίνει γενικά καί ἀόριστα, ἀλλά τί πρέπει
συγκεκριμένα αὐτοί νά κάνουν. Νὰ ἀναζητοῦν
λύσεις, στὶς ὁποῖες μετέχουν προσωπικά. Οἱ μαθητὲς ἔπρεπε νὰ δώσουν ὅ,τι εἶχαν.
Ἡ λύση θὰ ἄρχιζε ἀπὸ τὴν προσφορὰ τήν δική τους.
Ὅ,τι ἔχετε,
αὐτά τά λίγα «φέρετε τα σέ Μένα» ἐπαναλαμβάνει σέ κάθε ἀνάλογη περίπτωση ὁ
Χριστός. Ἀποθέστε τα ἐνώπιόν μου γιά
τούς ἄλλους. Ὅταν περνᾶνε ἀπ΄ τά δικά
μου χέρια, ὅταν τό κάνετε γιά τήν δική μου ἀγάπη τό ἀποτέλεσμα εἶναι ἀσύγκριτα
μεγάλο.
Μέσα στό
μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας τό θαῦμα τοῦ πολλαπλασιασμοῦ τῶν ἄρτων καί τοῦ χορτασμοῦ
χιλιάδων ψυχῶν συνεχίζεται. Πρῶτος προσφέρει τά μεγάλα καί ἀνεκτίμητα ὁ ἴδιος ὁ
Χριστός χαρίζοντας τόν «ἄρτον τῆς ζωῆς», τόν ἑαυτό Του, μετατρέποντας τούς
ἁπλούς ἅρτους καί τό κρασί τῆς προσφορᾶς μας στό ἀνεκτίμητο Σῶμα καί Αἷμα Του,
πού Ἁγιάζει τούς πιστούς, «πάντοτε ἐσθιόμενος καί μηδέποτε δαπανώμενος».
Ἀκολουθοῦν οἱ
ἀμέτρητες χορεῖες τῶν Ἁγίων μας πού πρόσφεραν σ’ Αὐτόν τόν ἴδιο τους τόν ἑαυτό
καί ὅλοι οἱ ἄλλοι μετά, οἱ ἁπλοί, οἱ γνωστοί, οἱ ἄγνωστοι μαθητές τοῦ Χριστοῦ
πού φέρνουν πρόθυμα καί ἀφήνουν στά πόδια Του.
Προβλήματα
ὑπάρχουν πολλά καί σήμερα ἔχουν περισσέψει. Δέν φθάνει ὅμως νά λέμε τί πρέπει
νά κάνουν οἱ ἄλλοι ἀλλά τί μπορούμε νά προσφέρουμε ἐμεῖς. Στίς λύσεις πού
ἀναζητοῦμε ἄς μή παραμερίζουμε καί τήν προσωπική μας συμμετοχή καί εὐθύνη. Κυρίως ὅμως μή λησμονοῦμε τήν αἰώνια παρουσία
Τοῦ.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ
