ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ Ϛ´ 18 - 23
18 ἐλευθερωθέντες
δὲ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας ἐδουλώθητε τῇ δικαιοσύνῃ. 19 ἀνθρώπινον λέγω διὰ
τὴν ἀσθένειαν τῆς σαρκὸς ὑμῶν· ὥσπερ γὰρ παρεστήσατε τὰ μέλη ὑμῶν δοῦλα τῇ ἀκαθαρσίᾳ
καὶ τῇ ἀνομίᾳ εἰς τὴν ἀνομίαν, οὕτω νῦν παραστήσατε τὰ μέλη ὑμῶν δοῦλα τῇ
δικαιοσύνῃ εἰς ἁγιασμόν. 20 ὅτε γὰρ δοῦλοι ἦτε τῆς ἁμαρτίας ἐλεύθεροι
ἦτε τῇ δικαιοσύνῃ. 21 τίνα οὖν καρπὸν εἴχετε τότε ἐφ’ οἷς νῦν ἐπαισχύνεσθε;
τὸ γὰρ τέλος ἐκείνων θάνατος. 22 νυνὶ δέ ἐλευθερωθέντες ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας
δουλωθέντες δὲ τῷ Θεῷ ἔχετε τὸν καρπὸν ὑμῶν εἰς ἁγιασμόν, τὸ δὲ τέλος ζωὴν αἰώνιον. 23 τὰ
γὰρ ὀψώνια τῆς ἁμαρτίας θάνατος, τὸ δὲ χάρισμα τοῦ Θεοῦ ζωὴ αἰώνιος ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ
τῷ Κυρίῳ ἡμῶν.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ Ϛ´ 18 - 23
18 Ετσι
δε, αφού εγίνατε ελεύθεροι από την αμαρτίαν, υπεδουλώθητε εις την αγιότητα και
την αρετήν. 19 Χρησιμοποιώ ανθρωπίνας εικόνας και εκφράσεις εξ αιτίας
της αδυναμίας, που παρουσιάζει η ανθρωπίνη, η σαρκική ακόμη κατάστασίς σας.
Δηλαδή όπως είχατε προσφέρει τα μέλη σας δούλα εις την ακαθαρσίαν της αμαρτίας
και της ανομίας, δια να διαπράττετε την αμαρτίαν, έτσι και τώρα πρέπει να
προσφέρετε τα μέλη σας δούλα εις την αρετήν, δια να πρωχωρήσετε και επιτύχετε
την αγιότητα. 20 Αλλοτε, όταν ήσθε δούλοι εις την αμαρτίαν, ήσθε μεν
ελεύθεροι ως προς την δικαίωσιν και την αρετήν, που θέλει ο Θεός,21 αλλά
ποίον καρπόν, ποίον κέρδος και ωφέλειαν είχατε τότε από τα έργα της αμαρτίας,
δια τα οποία τώρα εντρέπεσθε κάθε φοράν που τα ενθυμείσθε. Διότι η κατάληξις
εκείνων είναι ο αιώνιος πνευματικός θάνατος. 22 Τωρα δε που
απεκτήσατε την ελευθερίαν και απηλλάγητε από την δουλείαν της αμαρτίας,
υπεδουλώθητε δε θεληματικά στον Θεόν, έχετε ως καρπόν την προκοπήν εις την
αγιότητα τελικόν δε και αναφαίρετον κέρδος την αιωνίαν ζωήν. 23 Διότι
αι μεν συνέπειαι και ο μισθός της αμαρτίας είναι ο πνευματικός θάνατος, το δε
δώρον του Θεού προς εκείνους, που τον υπακούουν, είναι η αιώνιος ζωή δια του
Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
ΠΗΓΗ: www.saint.gr
